MENEN - Pijnlijk kerstgeschenk bij de familie Debusschere in Menen gisteren. 'Mijn moeder heeft een rekening uit Duitsland gekregen. Ze moet belastingen betalen voor het pensioentje dat ze ontvangt omdat vader daar tijdens de oorlog als dwangarbeider werkte. Duitsland had toch beloofd dat het die belasting niet zou heffen?', vraagt Johnny Debusschere zich af. 'Vader is destijds niet eens betaald voor zijn gevaarlijke slavenarbeid.'
ohnny Debusschere is er het hart van in. 'Moeder betaalt nu al in België belastingen op dat karige pensioentje, en dat zou nu ook nog eens in Duitsland moeten. Straks blijft er helemaal niets meer over.'
Enkele maanden geleden kreeg de familie zoals zoveel andere gewezen dwangarbeiders uit de nazi-tijd een brief van de Duitse fiscus waarin stond dat ze belastingen moesten betalen. Debusschere vulde net als duizenden anderen de papieren voor zijn moeder met pijn in het hart in. 'Vader is tien jaar overleden, maar ik herinner me de verhalen over het harde werk dat hij moest doen, waarvoor hij niet eens betaald werd. Hij moest werken aan wegen of op luchthavens, soms zelfs tijdens beschietingen. Van 1942 tot het einde van de oorlog heeft hij dat gedaan, en nooit kreeg hij daar een cent voor.'
Het Duitse parlement stemde onlangs een wet die stelt dat buitenlanders die een Duits pensioen ontvangen, daar zeventien procent belastingen op moeten betalen. En die maatregel geldt blijkbaar ook voor de slavenarbeid van gewezen dwangarbeiders uit de nazi-tijd. Daarom begon de Duitse fiscus de voorbije maanden rekeningen op te sturen. Toen deze praktijken aan het licht kwamen, contacteerde een verbolgen minister van Financiën Didier Reynders (MR) zijn Duitse ambtsgenoot. Al na enkele dagen kwam minister van Pensioenen Michel Daerden (PS) in het parlement laconiek een brief voorlezen van de Duitse ambassade waaruit bleek dat de belastingheffing zou stoppen. Heeft Daerden zich mislezen of iets verkeerd begrepen?
Nu toch rekening in de bus
In elk geval kreeg de familie Debusschere in Menen dan toch een achterstallige afrekening van de Duitse belastingdienst uit Neubrandenburg. 'Moeder krijgt een pensioentje van 400 euro per jaar', vertelt Debusschere. In totaal zou zijn moeder 126 euro moeten terugstorten voor de voorbije jaren. 'Dat is toch raar: je betaalt toch belastingen waar je woont, de wegen verslijt en zorgen krijgt? Het kan toch niet dat moeder nu tweemaal moet betalen?'
Zeker niet als je rekening houdt met de omstandigheden, vindt Debusschere. Zijn moeder Mariette weet nog goed wat er destijds gebeurd is: 'Mijn echtgenoot is op twintigjarige leeftijd opgepakt tijdens een razzia. Zijn misdaad: hij wilde gaan dansen.' Van 1942 tot 1945 moest hij als dwangarbeider in Duitsland werken. 'Ze kregen nooit een loon. Enkel om de vier dagen een conservendoos met daarin iets wat voor een brood moest doorgaan. Enige erkenning kreeg hij nooit. Tot hij op zijn 65ste van lotgenoten hoorde dat ze een pensioentje uit Duitsland konden krijgen. Dat was niets om rijk van te worden, maar het was toch een beloning voor het gevaar dat ze trotseerden.'
Het ontvangen geld is ook altijd netjes aangegeven aan de belastingen in België. Dat maakt de Duitse belastingrekeningen voor de familie Debusschere des te pijnlijker.
Bron :
http://www.nieuwsblad.be/article/detail ... =GVJ3K3IK4
Krijgsgevangenpas, opgave der oorlogsdiensten.
