Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Sterke verhalen waar het Belgische leger centraal staat.

Moderators: Exjager, piot1940, Bram1940

Plaats reactie
charlie
Berichten: 7
Lid geworden op: 23 feb 2013 13:50

Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door charlie »

“Den troep” anno 1977 : voor de ene een deugd, voor de andere een dikke, doffe, ellendige miserie, maar voor het merendeel van de dienstplichtige miliciens zoals ikzelf een mengeling van beiden. Gelegerd zijn in Weiden, Keulen had zo zijn voor- en nadelen.

Van het eten konden we bijvoorbeeld moeilijk klagen. Voor zover ik me kan herinneren was de mess van de miliciens altijd aan de propere kant en kwestie van de voeding zelf werden we redelijk in de watten gelegd. Ik weet niet of dit in de andere kazernes ook zo was, maar er waren dagen dat het zelfbedieningsbuffet gerust concurrentie kon aangaan met een 3-sterrenhotel, zeker ’s morgens en ’s middags.

De “werkgelegenheid” viel ook goed mee. Het was dan ook een administratieve eenheid (er zaten een paar generaals op hun kot met heel hun gevolg) en veel jongens die geen chauffeur waren hebben nooit iets zwaarders moeten opheffen dan een bic of een pint. Het liep er dan ook vol met “gradé’s”, de ene ster naast de andere balk. Was je 200 meter op wandel binnen de kazerne, dan kreeg je kramp in je rechterarm van het voortdurend groeten van meerderen die je passeerden met zo een vaart en serieusheid dat je het idee kreeg dat zonder hen de derde wereldoorlog elke seconde kon uitbreken… Er werd dus beslist, om de moede soldatenarmen te ontzien, dat je niet meer moest “aanslaan” onder de rang van adjudant-chef. Dat bracht dan weer met zich mee dat menig SM op wandeling werd teruggeroepen door een officier of ander sterren/balkendier op bezoek in de kazerne, onwetend over deze maatregel, en werd overbulderd met de vraag of dit gebrek aan respect wel normaal was. Begin het dan maar uit te leggen aan een Engelse “sargeant-major” met een van speeksel druipende snor of een Frans korporaaltje met hoogheidswaanzin….

Evenwel, een rustige – alhoewel strikte – dagindeling brengt sleur met zich mee en die eentonigheid werd maar al te graag onderbroeken door de paar “ijzerbijters” die het hoofdkwartier nog rijk was. Onze CSM was een brave, stille vent die zich al lang had neergelegd bij zijn “kantoorjobke”. Hem hielden we goed te vriend, want vanuit zijn bureau werden de verlofpassen verdeeld. Was je goed kameraad met een SM die bij de CSM op kantoor werkte, dan had je je verlofpas regelmatig een uurtje vroeger in handen dan de rest met alle voordelen van dien… De RSM was echter een ander paar mouwen : hij was een klein rond bolleke en paradeerde gedurig rond met een soort van rijzweep onder zijn arm geklemd. Menigen hebben de striemen van dat zweepje gevoeld op hun kuiten wanneer de RSM vond dat ze tel slap in “geef acht” stonden bij het morgenappèl voor het slaapblok.

Dat appèl ’s morgens…. Zelden meer tegen iets opgezien dan tegen dat appèl elke morgen. Gewoonlijk werd het gehouden door de sergeant van wacht, bijgestaan door een korporaal en werd het rap afgehalspeld. Schoentjes gepoetst en riempje geverificoteerd ? Alles in orde dan, en na het “neuzen tellen” mocht je beschikken. Dat ging allemaal goed voor zover de RSM zich niet met de feiten kwam bemoeien. Hij arriveerde in de kazerne zo ongeveer op het moment dat het appel werd gehouden en 9 van de 10 hadden we prijs. Waar zo een klein ventje dat stemgeluid vandaan haalde is mij vandaag nog een raadsel. Hij brulde ons in “geef acht” en ging dan de rijen af, waarbij elke milicien aan een minutieus onderzoek werd onderworpen. Wee de ongeschorenen, of degenen met een spatje op hun schoen… Zelfs degenen die er piekfijn uitzagen bekeek hij met een vuile blik en de “ballen” vlogen dan ook in het rond. Na de inspectie amuseerde hij zich nog 10 minuten met “ter plaatse rust” en “geef acht” tot het plezier er van af was. De minachting droop er van af… De – ongetwijfeld – brave man was blijkbaar vroeger (een aantal kilo’s geleden) actief geweest in een echte gevechtscompagnie en was weerbaarder soldaten gewend dan dat stelletje slapjanussen waarover hij nu het bevel voerde. Evenwel herinner ik me specifiek het volgende voorval : wij voerden, met een 25-tal miliciens, zijn bevel “geef acht” uit tot in de perfectie. Alle aanwezige rechtervoeten kwamen binnen dezelfde fractie van een seconde met een doffe klap waar ze moesten zijn. Eén harde klap, en dan doodse stilte… Geen enkele militaire eenheid, zelfs geen Engelse, en die zijn er bekend voor, kwam in de buurt van de perfecte uitvoering van dat bevel. Eén klop, één enkele “doef” en dan een peloton doodstille, roerloze miliciens die zelf uit het veld geslagen zijn door hun heroïsche prestatie, wat een perfect gebeuren. Het commentaar van de RSM hierop was typisch voor hem : “Proficiat, mijn heren, dat was bijna militair”, waarna hij zich op zijn hielen omdraaide en verdween… Zelden zo weinig appreciatie gezien van een meerdere….

Elke vrijdag was er na het appel voor het blok een verplichte vlaggengroet. We waren daar niet zo scheutig op. Het is misschien een gebrek aan respect, maar we deden dat gewoon niet graag. Het geheel verliep ook nogal chaotisch, omdat de – alhoewel geschreeuwde – bevelen niet goed verstaanbaar waren. We vonden het verlies van tijd, omdat de achterliggende gedachte nooit deftig werd uitgelegd.
Evenwel heb ik er welgeteld 3 meegemaakt : 2 bij het begin van mijn term in Weiden en daarna nog eentje bij het afzwaaien. Bij al de andere hebben ze mij er niet meer gezien, want ik had er iets op gevonden. Ik werkte op het verdeelcentrum van de binnenkomende post (C-DIS). De post voor de verschillende afdelingen moest tussen 8 en 8.30 uur klaarliggen. Aangezien de dienst officiëel pas om 8 uur begon, vroeg onze baas, Adjudant-Chef Speleers, gedurig om vrijwilligers om de dienst te beginnen om 7 uur teneinde alles klaar te hebben. Eens ik dat wist heb ik mij onmiddellijk vrijwilliger gemeld voor de rest van mijn legerdienst en dat had meer voordelen dan nadelen. OK, ik moest wel iets vroeger mijn beddebak uit dan de anderen, maar ik had de waszaal voor mezelf en ook in de mess was het nog zeer rustig. Iets voor 7 ging ik dan de bureelsleutel halen in het wachtlokaal bij de poort en begon ik rustig mijn dienst. Ik heb in 7 maanden geen appel of vlaggengroet meer meegemaakt… Plantrekken, zo noemen ze dat. Een bijkomend voordeel was dat mijn dienst eindigde om 17 uur, dus een uur vroeger dan de rest…. Nog een voordeel !

Dit zijn slechts een paar impressies van mijn legerdienst, gezien door de – toen nog – onschuldige ogen van een 19-jarige die er enkel voordeel wilde uithalen. Ik heb nog wel een paar verhalen in mijn mouw, maar dat wordt een volgend hoofdstuk…

Charlie.
77/18182
Gebruikersavatar
one_O_five
Admin
Berichten: 3966
Lid geworden op: 28 mei 2011 14:01
Locatie: Lummen

Re: Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door one_O_five »

Ik had Weiden direct herkend, halfweg de jaren 80 heb ik daar een tijd als OOffr gezeten ... gelegen ... geweest ...
Ik denk nu niet dat de Cie HK 1(Be) Korps op die korte tijd hard veranderd was.
Gebruikersavatar
Scubaluc
Berichten: 65
Lid geworden op: 29 mei 2011 21:59
Locatie: Gent

Re: Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door Scubaluc »

Leuk verhaal charlie :lol:
2e Reg. Gidsen
SciencePress
Berichten: 26
Lid geworden op: 17 jun 2013 15:52

Re: Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door SciencePress »

De kleine RSM herken ik. In 1979 zag ik hem driftig bezig in Kazerne Majoor Cogniaux. Een jaar nadat hij met pensioen was vertrokken, was hij al overleden. Door verveling misschien...

Hij had het vaak op mij gemunt... De jonge journalist die in de prachtkazerne rondliep met zijn eigen draagbare schrijfmachine. Dat moet opvallend geweest zijn, want een van de toenmalige 1CC's (een VV) mailde mij onlangs dat ze dat nog wist, na 34 jaar.

Wij moesten in Cie HK 1 Div in Verviers niet eens zorgen voor een wapen. Elke vrijdagochtend moesten we 'in de rij' staan. Zo noemde ik dat, en daarvoor kregen we in de S4 (inderdaad) een schoongemaakte Fall of een Vigneron: oud pronkmetaal... In de S4 lag toen trouwens nog een stapel legerjassen van voor of kort na WO II.

Postbedeling? Ik nam soms een stapeltje brieven over van onze kazernepostbode, om iets om handen te hebben om de respectievelijke meisjes (VV's dus) in hun lokaal te bezoeken. Eentje zat alleen in een grote zaal... In een lokaaltje naast haar zaal, zat een meestal dronken adjudant.

Ook in de keuken was er een meestal dronken adjudant-chef in de weer...

Ongetwijfeld gaat het hier om dezelfde RSM. Hij speelde nog mee in WO II en de Koreaanse oorlog. Hij werd rond 1914 geboren. Kortom, het leger of het militarisme was bij hem een zeer hardnekkig iets.
SignalH
Berichten: 220
Lid geworden op: 31 mei 2011 22:32

Re: Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door SignalH »

Weiden ... ik heb er in 1990 m'n legerdienst doorgebracht op het Cie HK 1(Be) Korps. Voor een legerdienst was het een zalige tijd, bij gelegenheid zal ik nog wat verhalen posten, niet echt straffe maar toch zaken waar ik met de glimlacht aan terugdenk.

Vriendelijke groeten,
SciencePress
Berichten: 26
Lid geworden op: 17 jun 2013 15:52

Re: Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door SciencePress »

Praatten we nu over dezelfde kleine RSM of niet?
Gebruikersavatar
one_O_five
Admin
Berichten: 3966
Lid geworden op: 28 mei 2011 14:01
Locatie: Lummen

Re: Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door one_O_five »

Zo te lezen hebt ge in Verviers niet veel van het militaire leven opgestoken, een RSM is ... of was in die tijd ... zijn carrière als jonge sergeant in een eenheid begonnen en heeft die eenheid niet verlaten, en eens RSM bleef men dat tot zijn pensionering, het zal zich dus met zekerheid niet om dezelfde militair handelen.
SciencePress
Berichten: 26
Lid geworden op: 17 jun 2013 15:52

Re: Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door SciencePress »

U weet misschien of misschien niet, dat Cie HK of Cie QG in 1978-'79 is verhuisd van een kazerne in de BSD naar Verviers. Vanzelfsprekend bleef de RSM niet alleen achter in de oude kazerne. Dat verklaart veel.
Gebruikersavatar
one_O_five
Admin
Berichten: 3966
Lid geworden op: 28 mei 2011 14:01
Locatie: Lummen

Re: Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door one_O_five »

Dat klopt, de Cie HK 1 Div is in 1970 van Bensberg (BSD) naar Verviers verhuisd.
Als goede journalist had ge wel kunnen lezen dat we het hier over de Cie Hk 1 (Be) Korps uit Weiden aan het schrijven waren (Gelegerd zijn in Weiden, Keulen had zo zijn voor- en nadelen.), en vermits ik die beschreven RSM ook persoonlijk gekend heb vrees ik dat ge over de verkeerde eenheid aan het schrijven bent.
SciencePress
Berichten: 26
Lid geworden op: 17 jun 2013 15:52

Re: Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door SciencePress »

Er is wel wat anders gebeurd met de compagnie HK / QG 1 Div.

De verhuis uit de BSD gebeurde in 1978-'79 nog eens, nadat ze eerder in de jaren 1970 van Verviers naar de BSD was verhuisd. Ik beleefde het in het voorjaar van 1979 mee. Zo waren er de vele verhuisperikelen, de lange inventarissen met materieel en materiaal (voertuigen, wapens, meubels, keukenmateriaal). Ik tikte sommige lijsten voor een adjudant-chef. Daardoor weet ik het nog alsof het gisteren gebeurde. Een reporter van de toen nog onafhankelijke stadskrant Le Journal maakte een verslag over de moderne zelfbedieningsrefter en keukeninrichting, die in het voorjaar van 1979 in gebruik werd genomen.

Het was toen nog uniek: een refter voor alle militairen, ongeacht rang, stand en 'goedgemutstheid'.

De Cie HK 1 Div was toen heel klein. Nog minder dan 60 militairen, vooral dienstplichtigen en enkele vrouwelijke vrijwilligers.
De adjudant-chef voor wie ik tikte, was zelfs een zeldzame cyclist. Hij had kentekens met een fietswiel...

Geen nood, ik betwist hier niets. Maar ik zeg enkel dat cie HK 1 Div eind 1978 van ergens in de BSD (kazerne kende ik niet) naar Verviers is verhuisd. Ik zag en hoorde wel dat sommige chauffeur-miliciens vaak met hun hogere officier van en naar Weiden moesten rijden. Maar daar kan ik verder niets over zeggen.
SciencePress
Berichten: 26
Lid geworden op: 17 jun 2013 15:52

Re: Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door SciencePress »

Maar zonder gezeur: ik vermoed dat een RSM wel bepaalde karakter- of beroepstrekken had... Herkenbaar ook al zal het wel niet handelen over een en dezelfde ijzervreter.
Gebruikersavatar
one_O_five
Admin
Berichten: 3966
Lid geworden op: 28 mei 2011 14:01
Locatie: Lummen

Re: Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door one_O_five »

Dat vermoeden klopt, en dat geld voor alle beroeps onderofficieren, als het moet kan ik dat ook en dan is het geen ijzer maar pantserstaal.
SciencePress
Berichten: 26
Lid geworden op: 17 jun 2013 15:52

Re: Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door SciencePress »

Onlangs bezocht ik mijn oude kazerne opnieuw... Dat doe ik vaak wanneer ik Verviers bezoek. Het Kwartier Majoor Cogniaux wordt gerenoveerd tot appartementen voor rijkere mensen. De poorten waren op slot.
Gebruikersavatar
Exjager
Sponsor 2022-2023
Berichten: 4379
Lid geworden op: 28 mei 2011 18:53
Contacteer:

Re: Vlaggengroet... en andere esbattementen.

Bericht door Exjager »

SciencePress schreef:Onlangs bezocht ik mijn oude kazerne opnieuw... Dat doe ik vaak wanneer ik Verviers bezoek. Het Kwartier Majoor Cogniaux wordt gerenoveerd tot appartementen voor rijkere mensen. De poorten waren op slot.
Ik vond deze : http://20ttr-verviers.be/History%20nl.html
Met wat bijkomende info over het kwartier.
Iets m.b.t. 2 Jagers te Paard is steeds welkom.
Mijn website,http://www.legerdienst.be
Plaats reactie

Terug naar “Sterke verhalen - histoires fortes”