Campagne Armoured Cars Squadron

Brigade Piron, Commando's, SAS, Fuseliers enz.

Moderators: Exjager, piot1940, Bram1940

Plaats reactie
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Hallo iedereen.

Zoals vermeld in een andere topic ben ik een al een tijdje bezig met mij een beetje te verdiepen in de geschiedenis van het Armoured Cars squadron van de Brigade Piron. Omdat we niet veel goesting hadden om ver te rijden op onze vakantie afgelopen september, besloten we maar om naar Normandië te trekken en de route van de 'Blindés' zo veel mogelijk te volgen. Er zijn erger plaatsen om naartoe te trekken nietwaar?
Let wel: ik ben totaal geen expert en onze trip was een vrije interpretatie van het boek van LtGen. Dewandre. Aanvullingen en/of verbeteringen zijn steeds welkom! Bedoeling is om alles dag per dag te bekijken, te beginnen met de ontscheping begin augustus 1944.

08 augustus 1944
Vanaf 08.30h begint het ontschepen. Alles wordt vanaf het Liberty Ship 'Paul Benjamin' op LST's overgeladen. De voertuigen gaan aan land op Gold Beach, net buiten de Mulberry van Arromanches.

Afbeelding
08/08/1944: de Daimler van Lt Pelsmaekers (4e Pel) wordt overgeladen.

Afbeelding
Sept 2011: de oostelijke rand van de Mulberry op Gold Beach. De voertuigen reden een eindje verder het strand op.
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

09-17 augustus 1944
Nadat alles is verzameld (volgens Dewandre was er zo'n groot vertrouwen in het Geallieerde luchtoverwicht dat de voertuigen bumper aan bumper geparkeerd stonden) volgt er in de nacht van 8 op 9 een nachtelijke rit naar een boomgaard nabij Plumetot. De blindés slaan er de komende dagen hun bivak op naast Advanced Landing Ground B10, een verharde strip van de RAF. Er zijn verschillende voorzieningen, maar de vliegeniers zorgen dat alles onder een fijne laag stof bedekt wordt.
Afbeelding
B10 Plumetot

Onder de verschillende RAF squadrons die van het vliegveld gebruik maken bevinden zich ook de Typhoons van het befaamde 609 sqn, met in zijn rangen verschillende Belgen.
Afbeelding
Raymond 'Cheval' Lallemant, één van de meest succesvolle Belgische piloten van het 609e, hier met een paard dat hij kon vangen op B10.

Afbeelding
Sept 2011: de ZO rand van B10 tegenwoordig. Na de oorlog werd het terug omgevormd tot landbouwgrond en is er niets meer te zien van de verharde strip en de installaties. Achter de horizon ligt Plumetot, waar het eskadron zijn bivak had.
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
Gebruikersavatar
Paddy
Berichten: 7570
Lid geworden op: 28 mei 2011 10:25
Locatie: Dendermonde, Idiot Trench
Contacteer:

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door Paddy »

Alvast een mooi reisverslag Tim, hopelijk krijgen wij het vervolg ook te zien :)
Greetings from a Little Gallant Belgian
Patrick De Wolf
Militaria-Ruilbeurs Hangar 42 Dendermonde,http://www.facebook.com/Hangar42Militaria
There is a very fine line between "hobby" and "mental illness".
Gebruikersavatar
Stef
Berichten: 572
Lid geworden op: 29 mei 2011 15:01
Locatie: Bree

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door Stef »

Dit volg ik zeker, zeer interessant ;)
Fidelitas et Superbia
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

11-17 augustus 1944
Op 11 augustus begeeft de Brigade zich naar het front bij Sallenelles. De pantsers worden in reserve geplaatst in de steengroeve van 'la Basse Ecarde'. Ze liggen er onder sporadisch mortiervuur en worden er vooral lastig gevallen door hele zwermen muggen als gevolg van de overstromingen. Op de 13e krijgen de Winklers de opdracht om la Grande Ferme du buisson te verkennen. Het is een versterkte luisterpost die eigenlijk tegen de Duitse linies ligt. Het is dan ook het toneel voor verschillende schermutselingen. Bij de evacuatie van de burgerbevolking van Sallenelles raakt aalmoezenier Kremer gewond.
Afbeelding
Overzicht van de sector die de Belgen bezet hielden vanaf 13 augustus.
-Rode cirkel: la Basse Ecarde, bivak Eskadron
-Rood kruis: CP Col Piron
-Blauwe cirkel: WN6 'Moulin du Buisson'
-Blauw kruis: de luisterpost op de 'Ferme du Buisson'
uit: 'de vergeten mannen', Guy Weber

Afbeelding
La Basse Ecarde tegenwoordig. De steengroeve is sinds lang gesloten en volgebouwd.
Afbeelding
Zicht op la Basse Ecarde, gezien vanop de D514 tussen Ranville en Sallenelles. Links bevindt zich de oude steengroeve. Rechtdoor op het kruispunt is naar Sallenelles, naar rechts is richting Amfreville/Hauger, waar zich onder andere de CP van Col Piron gevestigd was.
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

17 augustus 1944
De grote dag! De achtervolging wordt ingezet! De avond voordien werden de orders voor Operation Paddle gegeven. Het eerste peloton (Sauvage) zet zich op de weg Hauger-Merville, het derde vertrekt vanuit Sallenelles naar Franceville-Plage.
Afbeelding
Overzicht van de wegen gebruikt door de verschillende pelotons op 17 augustus
Uit: Au galop de nos blindés (Dewandre)

Afbeelding
Ferme du Buisson

Om 8 uur zetten de pelotons zich in beweging. De route van het eerste ligt bezaaid met mijnen. De genie begint met het ontmijnen. Eén ontmijner wordt hierbij gedood en Adj Harboort overlijd twee dagen later aan zijn verwondingen. De pelotonschef, Lt Sauvage, wordt eveneens gewond en later vervangen door Lt Floridor. De opmars op deze route wordt gestaakt.
Afbeelding
Mijnen opruimen.(Brigade-Piron.be)

Afbeelding
Kruising op de weg gebruikt door eerste peloton, komende vanuit Sallenelles (blauwe stip op kaartje). Het weggetje rechts leidt naar Merville, het tweede peloton nam in de namiddag posities in op het weggetje links (nu versperd, gele lijn op kaartje).

Afbeelding
Het met mijnen bezaaid weggetje gebruikt door het eerste peloton. Hier vonden twee ontmijners de dood en werd Lt Sauvage gewond (rode lijn op kaartje).

Het derde peloton verlaat intussen Sallenelles, in de richting van de versterkte stelling 'le Moulin du Buisson'. De weg is er eveneens versperd en het duurt tot de middag voor alles opgeruimd is. Enkele honderden meter verder staan ze geblokkeerd door een mijnenveld. Op dat moment komen ze onder zwaar mitrailleur- en mortiervuur te liggen. Door de grachten aan weerszijden van de weg kunnen ze enkel achteruit richting Sallenelles. Het antitank kanon in de bunker opent gelukkig niet het vuur (later blijkt dat dit geblokkeerd zat, waarschijnlijk door artillerievuur). Tijdens deze hele actie raakt soldaat Benoot gewond.
Afbeelding
De uitgang van Sallenelles met links de school, vertrekpunt voor het derde peloton (blauwe lijn op kaartje)

Afbeelding
D514 richting WN6. De foto zegt niet veel, maar achter de begroeing ligt 'le Moulin du Buisson' van waaruit de Duitsers dus een perfect zicht hadden op de aanstormende Belgen. (Rode stip op kaartje)

Rond 14.30h is de opmars vastgelopen. Het tweede peloton wordt naar een heuvel tussen de twee andere pelotons in gestuurd. Van daaruit moeten ze de Winklers vuurdekking geven, terwijl deze te voet een aanval op de versterking uitvoeren.
Afbeelding
Zicht op de D514 vanop de heuvel van waar de Winklers hun aanval inzetten (groene W op kaartje).

Rond 16.00h zetten de Winklers de aanval in. Tussen hen en de 'Moulin du Buisson' ligt zo'n 500 meter grasland zonder dekking. Op de rechterkant van de D514 (vroeger N814) staat er echter een haag die de aanvallers van het zicht onttrekt.
Onder dekking van een rookgordijn rukken ze op over het grasland en de 'Chemin des Banques' (groene lijn op kaartje) tot aan de haag. Daar ontdekken ze verschillende boobytraps verbonden met struikeldraad.
Afbeelding
Zicht vanop 'Chemin des Banques' (groene lijn) naar de 'Moulin du Buisson'. De Winklers liepen over dit veld naar de haag naast de D514.
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

De Winklers stormen vooruit terwijl ze vuren op goed geluk. De vijand lost enkele salvo's en kiest vervolgens het hazenpad. Op het ogenblik dat ze de molen bereiken, doet het derde peloton een stormloop vanuit Sallenelles, maar wordt gestopt door een loopgraaf die tussen de molen en de versterking loopt.
Afbeelding
Rechts de ingang van de molen, links zie je nog net niet WN6. Hier liep ongeveer de loopgraaf die de voertuigen van het Eskadron tegenhielden.

De winklers dringen het verlaten bolwerk binnen en rond 16.30h wordt er gemeld dat het objectief bereikt is!

Afbeelding
WN6. Links zie je een tobruk die uitziet over Sallenelles.

Afbeelding
WN6 in 1944. De stelling werd geregeld onder vuur genomen door zowel de 25 pounders van de artilleriebatterij en de mortieren van de derde Compagnie en winklers

Afbeelding
Tobruk

Afbeelding
Zicht vanop de tobruk richting Sallenelles. Denk de begroeing weg en je ziet van hier tot aan de school van Sallenelles.

Afbeelding
Achteringang van de bunker, honderd meter verder bevindt zich de Orne.

Afbeelding
Plaquette voor de Brigade Piron, aangebracht naast de deur van de bunker. De bunker heeft al verschillende functies gehad. De afgelopen jaren was het een discotheek (the Bunker), tijdens mijn bezoek vorig jaar stond het te koop en nu lijkt het verlaten. Iemand meer info ivm de toekomstplannen?

Het derde peloton werd op de voet gevolgd door een ploeg van de genie in een White scout-car. Wanneer de pelotonschef uit de wagen springt, doet hij een boobytrap naast de haag ontploffen. Hij wordt letterlijk uiteengereten.
De volgende dagen kan het Eskadron zich niet nuttig maken, immers, in een gebied van zo'n drie kilometer met maar twee bruikbare wegen kunnen de pantserwagens niet veel uitrichten. De volgende dagen is hun enige taak van betekenis het helpen van de genie met het ontmijnen.
Afbeelding
Naast de school in Sallenelles staat een monument voor de Brigade Piron en de leden ervan die er hun leven hebben verloren.

Afbeelding
Aug 1944: tijdens de opmars werden er enkele gevangen gemaakt. Deze mannen werden gefotografeerd terwijl ze in Sallenelles ondervraagd werden.

Afbeelding
Sept 2011: na wat rondkijken in de hoofdstraat van het dorp heb ik een licht vermoeden dat dit de plek moet geweest zijn waar de foto genomen is. Vermoeden! ;)

Sallenelles was niet alleen de plaats waar de Brigade haar vuurdoop kreeg, ze leed er ook haar eerste verliezen. Soldaat Edouard Gérard was de eerste én jongste gesneuvelde van de Brigade. Op het kerkhof van Ranville kan je zijn grafsteen vinden.
Afbeelding
Ranville cemetery. Ieder jaar op 6 juni worden er bloemen aan het graf van deze jongen gelegd. Spijtig genoeg ieder jaar met een kleiner aantal Belgische belangstellenden... :oops:
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
Gebruikersavatar
patrouilleur
Berichten: 237
Lid geworden op: 20 jun 2011 21:12

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door patrouilleur »

amaai goe bezig maat!!!!!
straks heeft het geen nut nog een boek te schrijven ;-)
Gebruikersavatar
patrouilleur
Berichten: 237
Lid geworden op: 20 jun 2011 21:12

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door patrouilleur »

Tim,
Inderdaad er worden minder en minder bloemstukken op de monumenten gelegd,de veteranen zijn ondertussen ook al minstens 85/86 jaar.
Tot enkele jaren terg gingen veel van hen met hun wagen Normandie om hun vrienden te herdenken.
Ik speel al jaren met het idee om op de plaats waar de patrouille en de operatie Padlle vertrok in de nacht van 16/17 augustus de last post te spelen en een poppiekrans te leggen.

Te samen met de webmister ''brigade Piron'' gaan we in de toekomst verder kransen leggen op de monumenten.
Ik zal eveneens het vaandel 'the Belgian army in UK' meebrengen.


patrouilleur schreef:amaai goe bezig maat!!!!!
straks heeft het geen nut nog een boek te schrijven ;-)
georges-cdl
Berichten: 1031
Lid geworden op: 26 aug 2011 10:24
Locatie: Vlaams Brabant

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door georges-cdl »

Zéééééér mooie reportage !

Ter info zijn de "War Diaries" van de "Belgian Brigade" ter beschikking op het archief van SGRS/A in Evere
Open van maandag tot woensdag - doorlopend 08u30-15u30 (niet op feestdagen)
Liever eerst bellen 02/701.43.31
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Allemaal al bedankt voor de reacties en info!

Inderdaad er worden minder en minder bloemstukken op de monumenten gelegd,de veteranen zijn ondertussen ook al minstens 85/86 jaar.
Tot enkele jaren terg gingen veel van hen met hun wagen Normandie om hun vrienden te herdenken.
De afgelopen jaren kreeg ik op Ranville altijd het gezelschap van een Belgische ex-SAS'er en werd er een krans gelegd door Major Jack Watson bij het graf. Maar voor de rest, geen enkele Belg! Ik hoop gewoon dat deze kleine attentie in de toekomst niet verloren gaat.
Ik speel al jaren met het idee om op de plaats waar de patrouille en de operatie Padlle vertrok in de nacht van 16/17 augustus de last post te spelen en een poppiekrans te leggen.
Kris, moest je dit ooit echt gaan doen ben ik erbij! Ook voor andere herdenkingen wil ik gerust mijn steentje bijdragen, al is het maar om 'den hoop' te vergroten.

Grt
Tim
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
Gebruikersavatar
patrouilleur
Berichten: 237
Lid geworden op: 20 jun 2011 21:12

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door patrouilleur »

Dank u voor het aanbod!!
tim s schreef:Allemaal al bedankt voor de reacties en info!

Inderdaad er worden minder en minder bloemstukken op de monumenten gelegd,de veteranen zijn ondertussen ook al minstens 85/86 jaar.
Tot enkele jaren terg gingen veel van hen met hun wagen Normandie om hun vrienden te herdenken.
De afgelopen jaren kreeg ik op Ranville altijd het gezelschap van een Belgische ex-SAS'er en werd er een krans gelegd door Major Jack Watson bij het graf. Maar voor de rest, geen enkele Belg! Ik hoop gewoon dat deze kleine attentie in de toekomst niet verloren gaat.
Ik speel al jaren met het idee om op de plaats waar de patrouille en de operatie Padlle vertrok in de nacht van 16/17 augustus de last post te spelen en een poppiekrans te leggen.
Kris, moest je dit ooit echt gaan doen ben ik erbij! Ook voor andere herdenkingen wil ik gerust mijn steentje bijdragen, al is het maar om 'den hoop' te vergroten.

Grt
Tim
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Ondertussen is, na een lange onderbreking, ons reisverslag klaar. Indien er nog interesse is, kan ik het vervolg eventueel ook posten.
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
Gebruikersavatar
Paddy
Berichten: 7570
Lid geworden op: 28 mei 2011 10:25
Locatie: Dendermonde, Idiot Trench
Contacteer:

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door Paddy »

tim s schreef:Ondertussen is, na een lange onderbreking, ons reisverslag klaar. Indien er nog interesse is, kan ik het vervolg eventueel ook posten.
Dat mag je zeker doen Tim, we kijken er naar uit.
Greetings from a Little Gallant Belgian
Patrick De Wolf
Militaria-Ruilbeurs Hangar 42 Dendermonde,http://www.facebook.com/Hangar42Militaria
There is a very fine line between "hobby" and "mental illness".
HKBA44
Berichten: 34
Lid geworden op: 02 jun 2011 16:50

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door HKBA44 »

Hop snel, ik kan nauwelijks wachten :)
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Ok, hier volgt dan het vervolg. Zoals steeds zijn aanvullingen en/of verbeteringen en extra info steeds welkom!

20 augustus 1944

Na de aanval op Merville-Franceville verblijft het Eskadron enkele dagen in de ruïnes van het dorp. De wegen in de omgeving moeten immers nog ontmijnd worden en zijn niet geschikt voor grote bewegingen met pantserwagens.

Afbeelding
Oorlogsmonument in Merville-Franceville, met een Belgisch-Luxemburg deel.

Afbeelding


In de loop van de dag krijgt het Eskadron echter de opdracht om zich bij het 6th Airborne Recce Regiment te voegen. Deze zijn al sinds D-Day op post en kunnen de versterking goed gebruiken. Het is met deze eenheid dat het het Eskadron zal oprukken naar de Seine.
Het regiment rukt (samen met de rest van de 6th AB Div.) op langs de as Troarn-Annebault-Pont l'Eveque (de huidige D675).
Het Eskadron installeert zich 's avonds in een boomgaard te westen van Goustrainville en maakt zich klaar voor de volgende dag.

Afbeelding
Goustrainville op de D675. Gezien in de richting Annebault-Pont l'Eveque. Deze weg blijft voor een groot deel van de campagne de hoofdroute voor het regiment.
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

21 augustus 1944

Een belangrijke dag voor het Eskadron.
's Morgens vroeg worden door Col. Stuart, bevelhebber van het 6th Recce Regiment, de orders gegeven. De parachutisten zullen een doorbraak forceren bij Dozulé, waardoor de pantsers kunnen oprukken richting Pont l'Eveque. Omdat de brug op de N815 (nu D675) opgeblazen is, is er een brug ten zuiden van de weg gelegd.

Afbeelding

Om 6h45 zet het Eskadron zich in een sombere motregen in beweging. Ze verlaten de hoofdweg en rijden door de velden naar de geïmproviseerde brug bij Les Londes. Onderweg blijven er al enkele voertuigen vaststeken in de modder.

Afbeelding
Sept 2011: D675 richting Dozulé (rode stip op het kaartje). Rechts richting brug bij Les Londes.

Afbeelding
Zelfde weg die de velden in loopt richting Les Londes (rode cirkel op kaartje).

Afbeelding
Aangekomen bij het Putot-en-Auge passeerden de Belgen dit kerkje. De Britse moesten zwaar vechten om het dorpje. De gesneuvelden liggen rond dit kerkje begraven en worden eveneens elk jaar rond 6 juni herdacht.

Afbeelding
De toegangsroute komende van Les Londes gezien vanaf het kerkje van Putot-en-Auge (groene cirkel). De pantserwagens reden over deze velden weer de verharde weg op (rode pijl op het kaartje).
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Wanneer ze het dorp doorkruist hebben, splitsen het vierde en tweede peloton zich op (gele en blauwe lijn op het kaartje.) Het tweede bereikt Dozulé en rijdt aan de rand van het dorp de Britse parachutisten voorbij. De Scout-Car van Harrewyns, Cobra, rijdt er op een mijn. De inzittenden komen er met de schrik uitgekropen (groene stip op het kaartje).

Afbeelding
De hoofdstraat in Dozulé. In 1944 lag deze weg vol met puin van het vernietigde dorp.

Afbeelding
Scout-Car tijdens de herdenkingen in Honfleur 2009. Dit model reed in de morgen van de 21ste op een mijn in Dozulé.

Het tweede peloton rukt verder richting Annebault. De overige pelotons raken maar moeilijk vooruit door de staat van de wegen en het moeilijke terrein. Rond 09.00h stuit het tweede peloton bij het kruispunt van Annebault op een Duitse stelling met anti-tankkanon. Ze trekken zich terug en wachten op de parachutisten om de stelling te veroveren. De andere pelotons stuiten eveneens op weerstand en krijgen het bevel om observatieposten in te nemen.

Afbeelding

Het vierde peloton begeeft zich via Cresseveuille naar Le Bocage. Even buiten het dorp verrast Corbeels enkele Duitsers. Er worden enkele gevangenen en wapens buitgemaakt. Ze komen onder mortiervuur te liggen en krijgen het bevel zich op Cresseveuille terug te trekken (groene lijn op kaartje).

Afbeelding
Kruispunt van Annebault waar een Duits antitank kanon stond opgesteld (rode stip op kaartje).

Omstreeks 18 uur wordt het tweede peloton door de Engelsen afgelost. Op vraag van Brig. James Hill krijgt Lt. Dewandre de opdracht om de bezetting van Branville (blauwe stip op kaartje) door de vijand te controleren. Dit werd reeds ’s morgens door Liénard vastgesteld en er wordt dus verwacht dat er contact gemaakt zal worden.

Afbeelding
D281 van Danestal naar Branville. Zoals je kan zien is deze weg ideaal voor een hinderlaag. Dewandre en zijn peloton waren dan ook niet happig op deze missie.

Afbeelding
Zelfde weg, rode lijn op het kaartje.

Hieronder volgt het verslag van Dewandre over de actie van het tweede peloton in Brnaville. Het helpt om een beeld te vormen wat er zich die avond afspeelt in het dorp. Dewandre zal hiervoor later de Military Medal ontvangen.

"Ik deel de orders uit. De scout-car vertrekt op kop met het bevel te stoppen wanneer het dorp in zicht is en het liefst nog uit het zicht. Dit alles moet worden gedaan met zo weinig mogelijk lawaai, we schakelen niet onder de derde versnelling om de motor niet teveel toeren te laten maken. We rijden langs een smalle, bochtige weg die omgeven is door dichte hagen en ik verwacht elk moment om in een hinderlaag te lopen. We rijden door het verlaten Danestal en spoedig meldt Matagne, chef van de scout-car, dat hij Branville in zicht heeft. De andere voertuigen nemen zonder lawaai hun positie in, terwijl ik me te voet naar de scout-car begeef om van daaruit het dorp te observeren. Alles lijkt er rustig en een minutieuze observatie met de verrekijker levert geen zicht op een defensie langs deze kant.
Net zoals mijn onderofficier die morgen gerapporteerd had, lijkt de defensie naar het westen gericht te zijn, dwars over de grote weg, waar het 3e peloton deze morgen contact had gemaakt. De enige vijandelijke bewegingen hebben plaats op de hoofdweg en tonen aan dat de moffen onze aankomst niet hebben opgemerkt. Ik besluit daarom om de vijand te verrassen en ons een toegang tot het dorp te forceren. Dit alles terwijl we het vertrekpunt stevig in handen houden om een route te hebben om over terug te trekken indien de weerstand groter blijkt te zijn dan verwacht. Om deze reden nemen twee pantsers een positie in van waaruit ze zijdelings kruisvuur kunnen afgeven en op die manier de verdedigers kunnen beletten van de ene naar de andere kant van het dorp te geraken. De bemanningen van de jeeps nemen positie in de hagen langs de weg om de weg van daaruit de verdedigen. Wanneer alles gereed is, stormt mijn pantserwagen naar het dorp, voorafgegaan door de scout-car die bestuurd wordt door Mackelberg. De verrassing is compleet. Aan de eerste bocht schiet Matagne op een Duitser; deze wordt geraakt zonder te kans om te reageren, omdat hij met het wapen over de schouder rondloopt. Daarna raakt alles in een stroomversnelling: aan het kruispunt raakt een andere Duitser zwaargewond en stort neer langs de weg. Ik verwacht elk moment onder vuur te worden genomen vanuit de vensters die op de weg uitkijken. Ik vind nog de tijd om Matagne via de radio aan te raden om salvo’s af te vuren in plaats van schot per schot. Hij antwoordt zeer rustig: “Ik ben zo dichtbij dat ik ze onmogelijk kan missen!”.

De vijand geraakt echter gealarmeerd; Matagne probeert de oostelijke uitgang van het dorp, die is versperd. De Moffen proberen door de tuintjes te infiltreren richting de scout-car, maar ze worden opgemerkt door Brackx, mijn chauffeur, die mij verwittigt. We beschieten hen met enkele formidabele salvo’s waardoor ze onmiddellijk verdwijnen. De scout-car lijkt vreemd genoeg omgeven te zijn door een wolk van lichtspoormunitie, omdat de twee andere pantserwagens van hun kant ons perfect ondersteunen. Lichtjes ongerust vraagt Matagne over de radio of het wel zo’n goed idee is om zo dichtbij te schieten! Te midden van deze waanzinnige beschieting steken twee burgers de straat over. Op miraculeuze wijze houden de mitrailleurs even op met schieten. Ze zijn nauwelijks verdwenen of de Feldgrauen proberen ons opnieuw te omsingelen; onmiddellijk begint de strijd opnieuw. Op minder dan vijftig meter van mij bevind zich een groepje vijandelijke soldaten achter een muurtje. Ik hoor hoe er orders geschreeuwd worden. Met mijn mitrailleur stuur ik hen salvo na salvo; hadden we maar explosieve granaten! Op dat moment kiest mijn mitrailleur om ermee op te houden. Nog nooit heb ik ze zo snel hersteld! In kleine versnelling proberen we de verschillende wegen uit het dorp: ze zijn allemaal obruikbaar. Ik lijk een stuk antitank geschut te hebben gezien, wat naar het westen draait op de grote weg. We vuren er een lang salvo op om te voorkomen dat het terug in onze richting gedraaid wordt. Ook nog steeds geen spoor van een Panzerfaust. Dit is een echt wonder, aangezien we en perfect doelwit zijn voor deze wapens. Plotseling lijkt het schieten van de vijand te verzwakken. Met in het achterhoofd een terugtrekking door de vijand, denk ik reeds aan de mogelijkheid om het dorp in te nemen door de rest van mijn peloton te laten oprukken, wanneer het schieten herneemt vanuit het zuiden: de Moffen vallen de weg achter mij aan! Dit is ernstiger; we moeten snel handelen. Bovendien laat Salman me weten dat zijn mitrailleur buiten dienst is. We kunnen ons dus maar beter terugtrekken voor het te laat is. Om achteruit te rijden moet, moet ik op de bodem van de toren duiken om het tweede stuur te bedienen. Hierdoor kan mijn schutter de mitrailleur niet naar behoren te bedienen. Knielend op de bodem van de toren, kijkend naar de weg door een klein kijkgat van twee centimeter breed, stuur ik zo goed als maar mogelijk is de wagen achteruit door het dorp. De weg is zeer smal en ik durf niet te accelereren uit angst om de controle over het voertuig te verliezen en tegen een muur of een helling te belanden.
We rijden voorbij de Duitser die we zonet hebben neergeschoten. Hij heeft een granaat in de hand. Ik denk dat ik over hem heen reed. Mijn schutter waarschuwt me dat er rondom ons in het dorp bommen neerkomen (het is pas later dat ik zal vernemen dat, om onze terugtocht te helpen dekken, zelfs onze kleine mortier werd gebruikt). Eindelijk zijn we uit het dorp en bij de rest van het peloton. We blijven nog even ter plaatse om alle inlichtingen te noteren en ze te vervolledigen door verdere observatie. Plotseling realiseer ik me dat de CP ons verloren waant, omdat vanaf een bepaald ogenblik niemand meer op de oproepen heeft geantwoord. We waren veel te druk bezig en ik heb bovendien, in het heetst van de strijd, de stekker van mijn micro uitgetrokken!

Heel de operatie heeft niet meer dan enkele minuten geduurd, maar het leek voor mij een eeuwigheid. We hebben waarschijnlijk een unieke kans misgelopen: met het peloton Winklers op volle sterkte, een twintigtal mannen te voet, hadden we het dorp kunnen innemen een bres kunnen slagen in de Duitse achterhoede."

Afbeelding
Kerk van Branville, laatste bocht voor het kruipunt

Afbeelding

Afbeelding
Zicht op het kruispunt van Branville, gezien in de richting van Annebault (blauwe stip op het kaartje). (

Rond 19.300 uur worden de operaties gestaakt. Maar de dag zit er nog niet op. In het bivak in Vassal (zwarte stip op het kaartje) gaat er per ongeluk een schot af en wordt Equeter dodelijk getroffen. Hij was zeer geliefd en iedereen is dan ook aangeslagen.

Afbeelding
Equeter Paul

Afbeelding
Lieu Vassal in september 2011. Hier had het Eskadron zijn bivak op de avond van de 21e september 1944.
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
Yente
Berichten: 1646
Lid geworden op: 29 mei 2011 12:48
Locatie: Schrenkelsgat

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door Yente »

Prachtig relaas!
Gezocht: WO1/WO2 militaria van Duffel en Sint Katelijne Waver
HKBA44
Berichten: 34
Lid geworden op: 02 jun 2011 16:50

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door HKBA44 »

Uitmuntend verslag :!:
Gebruikersavatar
patrouilleur
Berichten: 237
Lid geworden op: 20 jun 2011 21:12

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door patrouilleur »

IDD klasse!
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Allemaal bedankt voor de positieve reacties!
Als ik deze week nog een gaatje vind, zal ik nog een vervolg posten, anders is het voor na Normandië (ja weeral :oops: )

Grt
Tim
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Ok, terug van een geslaagde reeks herdenkingen in Normandië. Tijd voor een vervolg.

22 augustus 1944

In de nacht van 21 op 22 augustus trekken de Duitsers zich verder terug. Vanaf zonsopgang krijgt het eskadron de opdracht om de achtervolging in te zetten.
Het eerste peloton rukt via de hoofdweg op naar Pont-l'Evêque, terwijl de andere pelotons volgen en de flanken dekken.

Afbeelding

Het eerste peloton, nu onder bevel van Floridor sinds Sauvage gewond raakte in Sallenelles, bereikt het kruispunt met de weg naar Lisieux. De brug over de Touques is echter opgeblazen. Wanneer Floridor naar voren komt, komen de de Duitsers tevoorschijn en volgt er een vuurgevecht. Er wordt een rookgordijn aangelegd en de Winklers gaan nar voren om de omgeving te verkennen. Ze melden een intact loopbruggetje, maar dat ligt onder mitrailleurvuur.

Afbeelding
Brug over de Touques in Pont-l'Evêque

Afbeelding
Kruispunt van de D 675 met de D48 in Pont-l'Evêque (rood kruis op het kaartje). Even verderop ligt de (toen vernietigde brug) over de Touques en de weg rechts gaat naar Lisieux (sector van de 49th Div.)

Delaissé krijgt de opdracht om met zijn scout-car de weg naar Lisieux op te rijden. Aan de overkant van de rivier ziet hij enkele Duitsers bezig met mijnen leggen. Hij 'besproeit' ze met zijn Bren, zonder veel resultaat. Putzeys komt hem ter hulp met zijn Daimler, maar wordt onder vuur genomen door een vijandelijkt anti-tankkanon dat staat opgesteld in de omgeving van het station. Een schot dat rakelings langs de toren scheert, snijdt de radioantenne in twee. Aangezien de vijandelijke hoofdweerstandslinie is bereikt, wordt er een rookgordijn aangelegd en teruggetrokken.

Afbeelding
Naar Lisieux

Afbeelding
De weg naarLisieux. Op deze plaats werden de wagens van Putzeys en Delaissé door een Duits anti-tankkanon onder vuur genomen.

Afbeelding
Zicht richting station van op de D48 naar Lisieux. Foto genomen op de plaats waar de Daimler en de Scout-car zich ongeveer bevonden. Even verderop loopt de Touques. Denk de bomen en bebouwing weg en je kan vanaf hier tot aan het station kijken, waar ongeveer het vijandeijke anti-tankkanon stond opgesteld.
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

De rest van het peloton volgt die dag het eerste tot in La-Haie-Tondue (blauw kruis op het kaartje), waar ze zich opsplitsen. Het vijfde rijdt door Beaumont-en-Auge en rijdt er zich vast in een uitzinnige menigte. Ze worden er getrakteerd op flessen cider en Calvados. Ondertussen begeeft het tweede peloton zich naar de brug bij Roncheville. Ze blijkt eveneens opgeblazen te zijn. Even heerst er ongerustheid wanneer Dierickx, een Winkler, ontbreekt. Na een zoektocht wordt hij teruggevonden. Naar eigen zeggen wou hij de Duitsers zelf wel eens van dichtbij gaan bekijken omdat hij altijd in de laatste wagen zit...

Afbeelding
Brug over de Touques bij Roncheville. Objectief van het tweede peloton op 22 augustus (rode stip op kaartje).

Het derde peloton tenslotte bereikt intussen zonder enig probleem Saint-Hymier. Vanuit de leidende scout-car ziet Chougol dat de brug van Fierville nog intact is. Dit zou een unieke kans zijn om toch nog over de Touques te geraken! Wanneer hij echter de brug nadert, blazen de Duitsers ze op.

Afbeelding
Brug nabij Fierville (blauwe stip op het kaartje)

Alle bruggen over de Touques zijn dus opgeblazen en de toegangsroutes worden beschoten door alle soorten vijandelijk vuur: antitank, mortieren, mitrailleurs, artillerie... Er moet dus gewacht worden tot er een doorgang over de Touques wordt geforceerd door de para's van de 6th Airborne, die in de loop van de namiddag hun posities innemen.


Wij profiteren in deze pauze in de opmars van het Eskadron om weer even van de route af te wijken. Ongeveer dertig kilometer van Pont-l'Evêque ligt Lisieux. Deze stad lag in de sector van de 49th Division, die optrok ten zuiden van de 6th Airborne. Tegenwoordig ligt er zowel een Commonwealth als een Duits militair kerkhof.

Afbeelding

Soldatenfriedhof Saint Désir de Lisieux. Hier liggen 3735 duitse soldaten begraven. De meesten onder hen sneuvelden tijdens de terugtocht van de Wehrmacht naar de Seine.

Afbeelding

Vlak daarnaast ligt het Saint Désir War Cemetery waarop 597 soldaten van het commonwealth begraven liggen. Onder hen ook enkele parachutisten en zweefvliegtroepen die op D-Day ver buiten de landingszones terecht kwamen.

Afbeelding
Saint Désir War Cemetery
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
Gebruikersavatar
Paddy
Berichten: 7570
Lid geworden op: 28 mei 2011 10:25
Locatie: Dendermonde, Idiot Trench
Contacteer:

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door Paddy »

Prachtig Tim! Dit maakt een topic TOP!
Greetings from a Little Gallant Belgian
Patrick De Wolf
Militaria-Ruilbeurs Hangar 42 Dendermonde,http://www.facebook.com/Hangar42Militaria
There is a very fine line between "hobby" and "mental illness".
HKBA44
Berichten: 34
Lid geworden op: 02 jun 2011 16:50

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door HKBA44 »

Yep, knap ik zit iedere keer weer op het puntje van mijn stoel, en ruik zelf het cordiet :mrgreen:
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Terwijl het Eskadron wacht tot ze weer op weg kunnen, ondervindt de rest van de Brigade ook problemen bij de Touques. Verderop aan de kust vechten ze samen met oa de Royal Ulster Rifles om een doorgang over de rivier te forceren. De brug tussen Deauville en Trouville is er eveneens opgeblazen. Zowel de Brigade als de Britten verliezen hier verschillende mannen. Na de oorlog werd de heropgebouwde brug 'Pont des Belges' herdoopt.

Afbeelding
Pont des Belges, gezien vanuit Deauville

Afbeelding

Herdenkingsplaten voor de Brigade aan de 'Pont des Belges'.

Afbeelding

Afbeelding
Pont des Belges in augustus 1944. De foto is genomen vanuit Trouville in de richting van Deauville.

Afbeelding
Pont des Belges in september 2011. Van op het uiteinde van de brug hebben we hetzelfde zicht als op de vorige foto. Een duidelijk herkenningspunt is het gebouw op de achtergrond (met rode cirkel).

Zoals reeds gezegd verloren ook de Britten enkele mannen. Ook zij kregen een herdenkingsplaat.

Afbeelding

Afbeelding
Onder andere Eric Johnston, bevelhebber van C Company Royal Ulster Rifles, was één van de slachtoffers. Hij en zijn mannen liggen begraven op Tourgeville War Cemetery, even buiten Deauville.
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

24 augustus 1944

De Britse para's moeten een zware strijd leveren om een doorgang door Pont-l'Evêque te forceren. Het is pas op de ochtend van de 24ste dat er kan begonnen worden met het leggen van bruggen over de Touques.
Het zal overigens een drukke dag worden voor het Eskadron.
Het vierde peloton plaatst zich bij de bruglegging bij Pont-l'Evêque, terwijl het tweede zich naar die bij Breuil-en-auge begeeft. Al snel wordt duidelijk dat deze laatste als eerste klaar zal zijn. Het Eskadron zal dus vanaf hier de achtervolging inzetten!

Afbeelding

Tegen 15.30h is de brug waar het tweede peloton de wacht houdt klaar. Zij krijgen de opdracht om de rechteroever van de Touques tot in Pont-l'Evêque te volgen (rode lijn op het kaartje) en een doorgang onder de spoorweg tussen Pont-l'Evêque en Beuzeville te vinden. Het derde peloton rijdt via Blagny-le-Château naar Saint-Julien-en-Calonne. Het vijfde volgt eerst het derde, maar rijdt in Le Mesnil-sur-Blagny naar Les Authieux-sur-Calonne. Het eerste probeert contact te maken met de 49 Division, op de as Lisieux-Pont-Audemer. De CP en het vierde peloton volgen het 5e peloton.

Afbeelding
De brug over de Touques bij Le Breuil-en-Auge. Hier was op 24 september de eerste overgang klaar.

Afbeelding
Herdenkingsplaat bij de brug

Het tweede peloton bereikt Pont-l'Evêque zonder er iemand te ontmoeten en rijdt via een kleine weg parallel aan de D675 nar het oosten. Ze bereiken de spoorwegbrug over de D675, deze blijkt opgeblazen te zijn en verspert de weg.

Afbeelding
Spoorwegbrug over de D675 (toen N815). Deze brug versperde de doorgang naar Beuzeville (rood kruis op het kaartje).

Afbeelding

Zicht vanop dezelfde spoorwegbrug gezien in de richting van waaruit het tweede peloton kwam gereden. Op onderstaande foto kan je zien hoe de spoorweg is verdwenen en tegenwoordig dienst doet als wandelpad.

Afbeelding

Rond 17.15h ontdekt het tweede peloton een doorgang op privéterrein waar de wagens juist door kunnen. Ze vervolgen hun weg en komen uit bij Tourville-en-Auge, waar de brug in het dorp eveneens is opgeblazen. Geholpen door een verzetsman banen ze zich een weg door het bos van St. Gatien en belanden ze uiteindelijk op de D17. Ze zetten hun verkenning naar het oosten verder (richting St-André-d'Hébertot), waar ze op een Duits detachement met anti-tankkanon stuiten. Omdat deze weg geblokkeerd blijkt, proberen ze die richting Fourneville. Cycloon, de scout-car van Matagne botst er praktisch met een ander anti-tankkanon. Hij lanceert een rookgranaat om de terugtocht te dekken. Op dat moment belandt de Daimler van Lt. Dewandre echter in de gracht naast de weg. Na een korte schermutseling krijgen ze de wagen toch vrij en begeeft het peloton zich naar St.-Gatien-des-Bois, waar op hetzelfde moment een infanteriebrigade van de 6th Airborne binnentrekt.

Afbeelding
Plaats waar het tweede peloton de tweede keer een ontmoeting had met een Duits anti-tankkanon (blauwe stip op kaartje). Rechts belandde de pantserwagen van Dewandre in de gracht. Even verderop loopt A29 snelweg naar Honfleur.

Het vijfde peloton beleeft eveneens enkele avonturen. Vanaf Le Mesnil rijden zij naar Les Authieux-sur-Calonne. Wanneer ze het dorp naderen, worden ze onder vuur genomen door Duitsers die de noordelijke rand ervan bezetten.De winklers rukken op tussen de huizen om de omgeving van de brug te verkennen. Ze is opgeblazen en wordt door mitrailleurs onder schot gehouden. Aangezien de brug meer zuidelijker niet meer in hun sector ligt, geeft de commandant van het Eskadron het bevel om noordelijker een doorgang te vinden naar Saint-Benoît-d'Hébertot.

Afbeelding
Het kruispunt van Les Authieux-sur-Calonne (rode stip op het kaartje). De weg links loopt naar de brug over de Calonne

Afbeelding
De brug bij hetzelfde dorp. In 1944 was deze brug opgeblazen en lag ze onder mitrailleurvuur.

De weg tussen Les Authieux en de N815 ligt echter onder vuur vanuit een boerderij aan de overkant van de Calonne (blauwe lijn op het kaartje). Er volgt een vuurgevecht waarbij de schuur van de boerderij in brand wordt geschoten. Wanneer ze op de N815 aankomen, wijzen Britse commando's hen de weg naar Saint-Benoît-d'Hébertot (groene cirkel op het kaartje).
Het peloton nadert het kruispunt met de scout-car van Leleu voorop. Plots zien ze een Duitser achter een versterking springen. Samen met de wagen van Van Praet, rijdt Lt. d'Oultremont met zijn Daimler het kruispunt op. Een Duitse 50mm granaat schiet rakelings langs zijn hoofd en boort zich in de gevel van het café aan de overkant. Terwijl de chauffeur een hele munitiekist verschiet op de vijandelijke stelling trekken de wagens zich terug om te wachten op de commando's.

De 50mm was trouwens het kaliber dat het meest gevreesd werd door de mannen in hun pantserwagens. De Duitse 88mm zou zich immers dwars door de bepantsering boren en er langs de andere kant weer uit komen. Als je je dan niet op de baan van het projectiel bevond, had je nog kans om het te overleven. De 50mm had niet de kracht om er weer uit te komen en zou er voor zorgen dat alle munitie ed. zou ontploffen en de wagen en zijn bemanning zou vernietigen.

Afbeelding
Kruispunt Saint-Benoît-d'Hébertot. Vanuit deze richting kwam het vijfde peloton aangereden. Het Duitse kanon stond even verder opgesteld. Het café is het huis links (groene cirkel op het kaartje).

Afbeelding
Het kruispunt gezien vanuit de andere richting (Beuzeville). Op deze plaats stond ongeveer het Duitse anti-tankkanon opgesteld.

Afbeelding
Het café waar zich de 50mm granaat in de gevel boorde.

Afbeelding
De weg naar Pont-l'Evêque gezien vanop het kruispunt. Het oude station links en de bocht in de weg zorgden voor bescherming tegen het Duitse kanon.
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
georges-cdl
Berichten: 1031
Lid geworden op: 26 aug 2011 10:24
Locatie: Vlaams Brabant

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door georges-cdl »

PROFICIAT !

Mooie foto's en wat een zoektocht...

Met foto's van toen en nu, nog bestaande rapporten (CDH-Evere) heb je reeds veel om een paar pagina's te schrijven !
Heb je eventueel aan een boekprojekt gedacht gezien je interesse voor de "Belgian Brigade" ?
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Nee hoor, dit is gewoon een hobby voor mij.

Trouwens hier is iemand die in dat verband meer concrete plannen heeft, waar ik zeker naar uit zit te kijken... ;)

Toch bedankt voor de positieve commentaar!

Grt
Tim
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Het vierde peloton beleeft een mogelijk nog hachelijker avontuur. De commandant, Lt. Pelsmaekers, doet zijn verhaal:

Door de laatste berichten weten we dat het 2e peloton het bos langs het westen omzeilt, terwijl het 5e peloton het bos langs het oosten omzeilt in de richting van het kruispunt van Saint-Benoît-d’Hébertot. Op die manier ontstaat er een leegte tussen beide pelotons. Ik word bij de commandant van het Eskadron geroepen, die me de opdracht geeft deze leegte op te vullen en op te rukken tussen het 2e en het 5e peloton in de richting van Vieux-Bourg en indien mogelijk contact met hen te maken. Om dit te doen, moet ik de niet vernietigde overgang lenen die ontdekt werd door het 2e peloton. Bovendien meldt de commandant me dat de weg langs de Calonne wordt beschoten door vijandelijk infanterie.
Alvorens de bevelen aan mijn peloton te geven, werp ik snel een oog op mijn kaart. Deze kaart van 1/50.000, van Britse makelij, is niet bepaald duidelijk en precies: ze laat niet toe om precies de staat van de wegen na te gaan. De route die ik volg, kan als volgt opgedeeld worden; eerst de GC140, die afdaalt naar de Calonne en die, buiten het feit dat het een smal pad is, geen enkel probleem oplevert. In de vallei aangekomen, moeten we naar links draaien en de N834 nemen tot hij samenkomt met de N815 (Het is dit gedeelte van de weg dat, volgens de ontvangen informatie, onder vijandelijk vuur ligt). Vervolgens dienen we de N815 in de richting van Pont-l’Evêque te nemen, de passage terugvinden die ontdekt is door het 2e peloton en vanaf daar op te rukken richting Vieux-Bourg. Ik zit een beetje verveeld met het deel van de route die onder vijandelijk vuur ligt.
Dit levert geen probleem op voor de pantserwagens en de scout-cars die voorbij kunnen rijden met gesloten koepels, maar dit levert wel problemen op voor mijn twee jeeps en mijn twee motorrijders, die over geen enkele bepantsering beschikken. Ik stel voor aan de commandant van het Eskadron om deze elementen van mijn eenheid bij zijn CP, maar hij raadt het me ten sterkste af, door de juiste opmerking te maken dat, een opmars door een bos zonder eenheden die kunnen uitstappen, zeer gevaarlijk kan worden.

Ik ben het eens met zijn raad en besluit gebruik te maken van het verrassingeffect en snelheid om het gevaarlijke deel van de weg af te leggen. Vervolgens geef ik aan het peloton het bevel om tot aan de vallei in colonne op te rukken met de normale snelheid. Op die plaats zullen de pantserwagens hun koepels sluiten, de jeeps en de motorrijders zullen zich tussen de pantserwagens plaatsen en vervolgens zullen we het gevaarlijke stuk weg met maximum snelheid af te rijden, terwijl de voertuigen tussen hen in een afstand van honderd meter behouden. De schutters moeten zich klaar houden om, indien nodig, het vuur te openen. De colonne houdt vervolgens halt voor het tweede kruispunt op de N 815, om weer de normale formatie en afstanden in te nemen.

We vertrekken, niet erg zeker van ons stuk en we vragen ons af hoe het allemaal zal aflopen. De afdaling naar de rivier verloopt zonder problemen en we nemen onze vooropgestelde posities in. Het peloton vliegt in razende vaart de verharde weg op en rijdt gejaagd door de donder de weg af, zonder enig schot aan te trekken, en deze dolle rit eindigt met een scene die een Charlie Chaplin waardig is. De bocht die we moeten nemen in de richting van Pont-l’Evêque is erg scherp en mijn pantserwagen helt er gevaarlijk over. Door mijn periscoop zie ik dat de jeep die me volgt, op twee wielen door de bocht gaat en zich goed mogelijk probeert recht te houden. Dominicy en de Jonghe kunnen zich nog vastklampen aan het voertuig, maar dat geldt echter niet voor Van Leeuw, de Bren schutter die gehurkt op de achterkant zit. Hij houdt zijn wapen met twee handen vast, klaar om het vuur te openen. Hij zit dus niet echt vast op het voertuig, en wordt in de bocht uit de jeep geslingerd, volgt in volle vlucht de oorspronkelijke richting van de wagen en belandt in de gracht, terwijl de lader van zijn mitrailleur in stukken uiteen vliegt. In geen tijd is de jeep gestopt, achteruitgereden en hebben ze hun passagier, die de hele tijd zijn wapen niet heeft losgelaten, weer opgepikt en vertrokken.
Dit alles gebeurt in enkele tientallen seconden, onder de ogen van een colonne verbijsterde parachutisten die te voet oprukken over de grote weg en het hoofd schudden, terwijl ze zich afvragen met wat voor gekken ze te maken hebben. Ik zit zelf hardop te lachen, omdat het echt een scene is die men enkel in de cinema te zien krijgt.


Afbeelding
Het lange rechte stuk op de N834 (huidige D534). Dit gedeelte lag onder vijandelijk vuur komende van de overkant van de rivier op de rechterzijde.

Afbeelding
Op het punt waar de D534 samenkomt met de D675, maakt de weg een scherpe bocht. Op deze plaats tuimelde de Bren schutter uit één van de jeeps.
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Na dit komisch intermezzo vindt het peloton de doorgang welke het tweede peloton gebruikte om onder de spoorweg te geraken. Nadat ze door Vieux-Bourg getrokken zijn, maken ze meer naar het oosten contact met het vijfde. Daarom stuurt Lt. Pelsmaekers een pantserwagen en een scout-car naar Friche-Moisy om er eventueel contact te maken met het tweede peloton (blauw kruis op het kaartje). De rest van het peloton installeert zich aan de westelijke van het dorp. Ze krijgen er het gezelschap van Britse commando's en later het vijfde peloton.

Afbeelding
De westelijke rand van Vieux-Bourg (rode cirkeltje op het kaartje). Zowel het vijfde als het vierde peloton kwamen hier onder mortiervuur te liggen, zonder slachtoffers te maken.

De patrouille komt bij Frich-Moisy aan bij valavond. Ze stoten er op een Duitse patrouille en er volgt een vuurgevecht. Bouhisse, de chauffeur van de scout-car, raakt gewond. Bij het terugtrekken raakt de Daimler van Flasschoen vast in de gracht naast de D289 (blauwe cirkel op het kaartje).

Afbeelding
Friche-Moisy (blauw kruis op het kaartje).
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Lt. Pelsmaekers besluit hem ter hulp te schieten met een deel van het peloton. In het donker krijgen ze de wagen niet vrij en zijn ze dus verplicht om de nacht in het bos door te brengen. 's Morgens ontdekken ze dat ze rond een Duits munitiedepot hebben overnacht!

Afbeelding
D289 door het bos van St. Gatien. Door de grachten aan weerszijden van de smalle weg is dit een lastige weg voor een pantserwagen.

Afbeelding
Plaats op de D289 waar de Daimler van Flasschoen van de weg raakte (blauwe cirkel op het kaartje). Op de avond van 24 augustus was het moeilijk rijden op deze gladde, pikdonkere weg.

Afbeelding
Flasschoen, tevens tweede in bevel van het vierde peloton. (Foto brigade-piron.be)
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
Gebruikersavatar
Jentyyy
Berichten: 107
Lid geworden op: 29 mei 2011 13:38
Locatie: Ardooie

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door Jentyyy »

Volgende week ben ik in Normandië.
Op de planning staat alvast enkele monumenten en bezienswaardigheden van de Brigade Piron.
Ik zal gelijk met deze informatie op pad gaan!

In Touques (aan de gelijknamige rivier Touques), ten zuiden van Trouville, bevindt zich alsook een brug met enkele gedenkstenen voor de Belgen.

Groeten
Jente
België verwacht van u dat gij uw vaandel eer zult aandoen, wat er ook moge gebeuren. Mijn lot zal het uwe zijn. Onze zaak is rechtvaardig en rein. De voorzienigheid zal ons helpen. Leve België
Leopold III, 25 mei 1940
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

In Touques (aan de gelijknamige rivier Touques), ten zuiden van Trouville, bevindt zich alsook een brug met enkele gedenkstenen voor de Belgen.
Klopt, veel plezier in Normandië!

Grt
Tim
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
Gebruikersavatar
patrouilleur
Berichten: 237
Lid geworden op: 20 jun 2011 21:12

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door patrouilleur »

Hey,
vergeet de Casemat 4 niet Batterie de Merville.
Begin augustus een mooie verandering in de opstelling :P
Gebruikersavatar
Jentyyy
Berichten: 107
Lid geworden op: 29 mei 2011 13:38
Locatie: Ardooie

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door Jentyyy »

patrouilleur schreef:Hey,
vergeet de Casemat 4 niet Batterie de Merville.
Begin augustus een mooie verandering in de opstelling :P
Dan ben ik te laat.
Heb de batterij op 26 juli bezocht, fotoverslag volgt nog!
België verwacht van u dat gij uw vaandel eer zult aandoen, wat er ook moge gebeuren. Mijn lot zal het uwe zijn. Onze zaak is rechtvaardig en rein. De voorzienigheid zal ons helpen. Leve België
Leopold III, 25 mei 1940
georges-cdl
Berichten: 1031
Lid geworden op: 26 aug 2011 10:24
Locatie: Vlaams Brabant

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door georges-cdl »

Het spijtige is dat de originele rapporten van de "Brigade Piron" jaren geleden zijn geleend geweest aan de toenmalige voorzitter van de oudstrijders vereniging om er een boek van te maken...
1) het boek is nooit uitgegeven
2) en het ergste, de rapporten niet terug gegeven aan het militaire archief !

Zoiets zou gelukkig vandaag niet meer gebeuren... maar te laat wat de Brigade Piron betrefd.

Er blijven wel stukken over (wanordelijk), maar niet meer kompleet...
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Deze nog eens even van onder het stof halen...

Omdat het operatiegebied van het Armoured Cars Squadron achter de as Honfleur-Beuzeville-Epaignes door mij nog niet helemaal verkend is en daardoor mijn resterende foto's en aantekeningen onvolledig zijn, zal ik voorlopig niets meer posten in deze topic.

Wordt zeker vervolgd in 2013! De opmars naar België en operaties in Limburg worden trouwens ook al onderzocht!

Grt
Tim
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Tijd om nog is wat beweging in deze topic te brengen. Afgelopen september onze vakantie in Limburg en Nomandïë doorgebracht om de route van het Eskadron verder te volgen.

We pikken de draad weer op bij 25 augustus 1944. Het Eskadron zit de terugtrekkende Duitsers nog steeds op de hielen richting Seine maar die leggen overal hindernissen en stellingen aan om de geallieerde opmars te vertragen. Dit lijkt ook het geval bij de rivier Morelle, die de opmarsroute van Eskadron kruist.

25 augustus
De gestrande wagens van het vierde peloton worden in de ochtend voorbijgestoken door het derde dat zijn positie in de voorste linies gaat innemen. Rond 8 uur worden ze door de depannegedienst uit hun benarde positie gehaald en worden ze in reserve geplaatst. Later zullen ze opnieuw worden ingezet in de vallei van de Morelle.


Het derde peloton wordt naar Honfleur gestuurd, dat de vorige dag in de vooravond door eenheden van de 6th Airlanding Brigade bevrijd is. Tijdens de nacht kregen zijn het gezelschap van de Belgische Brigade. De mannen van de Devons hebben in de morgen hun opmars verder gezet richting Fiquefleur.

Olt Verhaeghe, de bevelhebber van het derde vertelt wat er daarna gebeurt:
“Bij mijn aankomst neem ik contact op met de commandant van het Engelse infanterieregiment waarvan de voorhoede, die oprukt over de Nationale 180, tot staan is gebracht voor de brug over de Morelle. Hij vraagt me om de vijandelijke weerstand af te tasten. Door de bochten in de weg kan ik niet vaststellen of de brug onder vuur wordt gehouden door de vijand. Op mijn bevel rijdt de scout-car van Chougol tot aan de brug, rijdt erover en laat me weten dat hij geen enkele tegenstand ondervindt. Terwijl hij verder oprukt achter de brug, komt hij onder hevig mitrailleurvuur te liggen. Terwijl hij terugtrekt, signaleert hij me de plaatsen waar hij de vijand gezien heeft. Ik geef hem het bevel om de brug weer over te steken en ik rij zelf met mijn pantserwagen naar voren om de mitrailleurs te vernietigen. Maar op het moment dat ik over de brug rijdt, onthult een geweldige explosie de aanwezigheid van een anti-tankkkanon, dat in hinderlaag op de as van de weg opgesteld staat. Zijn bemanning hield ons in het oog en wachtte op de rest van het peloton om het vuur te openen. Gelukkig mist het eerste schot ons! Snel, een rookgordijn! Ik heb nauwelijks de tijd om terug te keren en me weer bij de rest van het peloton te voegen, dat zich gedeeltelijk over de velden en over de weg heeft ontplooid. De winklers rukken over de velden naar voren op, maar worden eveneens onder vuur genomen: Hodister en del Marmol raken ernstig gewond. “Drill blanc”: opstellen, de weg blokkeren en de gewonden wegbrengen.

Afbeelding
De brug over de Morelle, gezien in de richting van Fiquefleur. Hier stuitte het 3e peloton op een Duitse achterhoede (rode stip op het kaartje).

Natuurlijk is dat het moment waarop de tweede pantserwagen van Roelandts vast komt te zitten en de vijand het vuur opent met alle wapens. Een mortiergranaat raakt mijn pantserwagen met volle kracht en verwond mij en mijn radio-operator vol in het gezicht. Ik vraag om hulp aan de commandant van het Engelse regiment, en vraag hem om ons met al zijn geschut te ondersteunen om de vijandelijke wapens tot zwijgen te brengen waardoor ik kan wegraken. Het wegbrengen van de gewonden gaat moeizaam en uiteindelijk, bij de aankomst van Comd Dulait (komende van de staf), die het bevel heeft gekregen me op te volgen, kan ik worden geëvacueerd naar een Brits veldhospitaal met tenten in de omgeving van Bayeux.”

Afbeelding
Even achter de brug stond ongeveer op deze plek het Duitse anti-tankkanon.

Kwartiermeester Bihay, adjudant van Lt Verhaeghe, bevond zich meer naar achteren en zag alles gebeuren. Hij vertelt: “Ik bevond me met mijn pantserwagen in derde positie; ik had positie ingenomen naast het laatste huis van het gehucht. Het vijandelijk vuur, wat niet al te hevig en precies is, komt terecht op mijn pantserwagen en de muur ernaast. Ik merk dat de dichtstbijzijnde vijandelijke mitrailleur zich op mijn rechterkant en buiten het bereik van mijn pantserwagen bevindt. Ik stap uit mijn wagen en loop rond het huis om het vijandelijke wapen te proberen te lokaliseren. Nadat ik de mitrailleur ontdekt heb, keer ik terug naar mijn pantserwagen wanneer Hodister toekomt. Hij is bebloed en denkt een gebroken arm te hebben. Ik plaats mijn wagen in schietpositie onder bevel van Simoens en neem mijn verbandkist om de gewonde de eerste zorgen toe te dienen. Die vertelt me dat del Marmol ernstig geraakt is aan de benen, en omdat hij niet meer kan bewegen gevraagd heeft om hem ter plaatse te laten tot ’s avonds. Een Franse weerstander biedt aan om hem toch te gaan ophalen. Ik klim weer op de wagen om hem beter te kunnen ondersteunen. Helaas wordt hij direct geraakt aan de buik en de benen. Geholpen door Albert en mezelf slaagt hij er toch in om weer in veiligheid te raken. Even later doet Paternotte een nieuwe poging om del Marmol weg te halen, maar hij raakt op zijn beurt gewond. Uiteindelijk, geholpen door een andere Franse weerstander, geraak ik tot bij del Marmol en kan ik hem in veiligheid brengen. Op het moment dat Comd Dulait arriveert zijn al onze gewonden weggehaald en klaar om verder geëvacueerd te worden.”


Afbeelding


Het 5e peloton krijgt vandaag de hoofdas toegewezen om naar de rivier Risle op te rukken. Omdat ook nog altijd een groot deel van de 6th Airborne over deze weg oprukt, is een snelle opmars hier zeer belangrijk.
Ze vertrekken 's morgens vroeg en passeren de stelling in Saint-Benoît, die tijdens de nacht is ingenomen door de commando's. Het kruispunt is intussen stevig in handen van de para', die de wagens toejuichen.
Echter, de rit duurt niet lang omdat de weg ten ZW van Beuzeville onder de spoorweg doorloopt en de Duitsers het gewelf hebben opgeblazen. Omdat de spoorweg hier op een hoge berm loopt, is er geen doorkomen aan.

Afbeelding
De spoorbrug over de N815 (de huidige D675). Zoals je kan zien zorgt een versperring op deze plaats dat er voor pantserwagens op wielen geen doorkomen aan is. (groene stip op het kaartje)

Er worden patrouilles uitgestuurd om een andere doorgang te vinden. Die ten zuiden van Beuzeville op de D22 ligt onder vijandelijk vuur. De Winklers vinden er echter één op de weg van Queteville naar Beuzeville (gele stip op het kaartje). Er zit een grote krater in het wegdek, maar die zou kunnen gevuld worden met een bulldozer. Omdat de para's ondertussen aangekomen zijn op de hoofdas, wordt het peloton naar de nieuwe doorgang verplaatst. Rond 10 uur komt het bericht binnen dat de hele divisie deze nieuwe doorgang zal gebruiken.

Afbeelding
Spoorbrug die versperd werd door een krater in het wegdek. Toch was hier de hindernis hier niet zo groot als op de hoofdas waardoor de route van de hoofdaanval naar deze plaats werd verlegd (gele stip op het kaartje).

De Winklers nemen plaats op de berm om van hieruit de andere kant van de tunnel in het oog te houden. Een patrouille van drie soldaten gaat langs de oevers van Morelle om naar het noorden een verkenning uit te voeren. Hieronder volgt hun korte verhaal:
Het is 11h30 wanneer hun terugkomst wordt gemeld van op de berm. Ze keren terug met vier, aangezien ze een gevangene voor zich uit duwen. Hun avontuur is eerder komisch: als indianen sluipen ze enkele honderden meters langs de Morelle tot ze bij een alleenstaande molen komen waar ze Duisters horen die druk in de weer zijn met gamellen. ‘Itrou la grenade’ gooit koelbloedig een granaat door een openstaand venster. Alle drie trekken zich terug nadat ze zo’n twintigtal mannen geteld hebben. Geen enkele schildwacht, geen wachtpost! Het is duidelijk dat de divisie die we voor ons hebben, de afgelopen maanden heeft doorgebracht in de bouwwerken van de Atlantik Wall. De ‘Field Manuel’ is blijkbaar reeds lang vergeten!

Terwijl ze terugkeren om rapport uit te brengen, ziet Wibaut een fietser rustig de D 144 afdalen, zijn geweer om de schouder. Hij komt waarschijnlijk terug van contact te leggen met een andere eenheid of hij heeft orders gekregen van de eenheid die Beuzeville bezet houdt. De patrouille verbergt zich in een haag naast de weg en komt weer tevoorschijn met een machinepistool gericht op de borst van de verbijsterde fietser. Het is een Feldwebel, met een erg slecht humeur omdat hij op zo’n onnozele manier gevangengenomen is.


Wanneer de bulldozer uiteindelijk arriveert, valt deze juist in panne op het ogenblik dat hij aan het werk wilt beginnen... De aanval van de para's op Beuzeville kan hierdoor niet door zware wapens ondersteund worden en faalt dan ook. Tot grote frustratie van de vijfde en vierde pelotons, die niets liever willen dan de vijand te blijven achtervolgen.


Ook het tweede peloton stuit die dag op de Duitse weerstandslinie bij de Morelle.
In de morgen krijgt Lt. Dewandre de vraag om de bevelhebber van de 6th Airlanding Brigade naar het divisiehoofdkwartier te brengen. Hij maakt hiervoor een pantserwagen vrij.
De opmars begint, maar ze zijn nog maar nauwelijks vertrokken of de Daimler van Dewandre valt in panne. De luitenant stapt over in de andere pantserwagen. Op dat ogenblik vinden ze twee Duitsers die zich maar al te graag overgeven. Ze worden naar achteren gestuurd met een jeep.
Even verderop krijgt de andere jeep een klapband. Er blijft een motorrijder mee achter om samen terug te raken. De patrouille bestaat nu nog enkel uit een scout-car, een motorrijder en één pantserwagen. Ze rijden langs Genneville via de D144 de vallei van de Morelle in.
Door de hagen langs weerszijden van de weg is het zicht beperkt. Na een bocht zien ze opeens de brug (amper die naam waardig) bij Malhortie en er is voor de rest niets te zien. De patrouille stormt vooruit!

Afbeelding
De laatste bocht in de weg voor het bruggetje. Zeer duidelijk is het gebrek aan zichtbaarheid.

Ze komen echter niet ver. Op het moment dat de scout-car het bruggetje nadert opent een anti-tankkanon het vuur. De granaat raakt het voorwiel en nog voor de Duitsers het tweede schot afvuren schiet Matagne een rookgranaat af. Hierdoor gaat het tweede en derde schot in de rook verloren. De scout-car kan zich terugtrekken en de bemanning springt eruit. Lt Dewandre bestookt alle vermoedelijke schuilplaatsen met lange salvo's mitrailleurvuur. Hierop antwoorden de Duitsers met mortiervuur waarbij soldaat Vranckx een scherf in het been krijgt.

Afbeelding
De kleine brug bij Malhortie waar het tweede peloton op de Duitse verdediging stuitte (blauwe stip op het kaartje).

Door de problemen van de overige pelotons krijgen ze de opdracht om de brug onder schot te houden. Er is een Britse eenheid onderweg om hen te ondersteunen. De vijand kiest dat moment er uit om een tegenaanval uit te voeren. Met de mitrailleur van de pantserwagen kan Dewandre hen tegenhouden. Even later komen gelukkig de overige voertuigen van het peloton aan, waardoor de positie veilig gesteld wordt.
Wanneer de Britse commandanten arriveren besluiten ze hun troepen zonder pauze te laten ontplooien. Aangezien zij niet over mortieren of artillerie beschikken zullen de Belgen hen ondersteunen met alle wapens. Door de grote snelheid van de aanval worden de Duitsers verrast en trekken ze zich terug. Het anti-tankkanon wordt veroverd en het peloton neemt het enkele dagen op sleeptouw alvorens het toch achter te laten.

Afbeelding
Het bruggetje gezien vanop de Duitse kant. Achter de haag links stond een boerderij/schuur die door de Belgen in brand werd geschoten. Omdat hier munitie was opgeslagen gaf dit veel rook en vuur.

Tot hun grote spijt krijgen zij dan het bevel om zich weer bij de CP van het eskadron te voegen.

Ondertussen krijgt het eerste peloton de opdracht om in de richting van Cormeilles contact te maken met de 49th Division en zich daarna nar Beuzeville te begeven. Op een kruispunt op de weg tussen Epaignes en Beuzeville botsen ze op een Duitse achterhoede. De voorste scout-car krijgt een directe treffer, waarbij Van den Broeck gedood en Delaissé zwaar gewond raakt.

Afbeelding
Kruispunt op de D27 richting Epaignes. Op dit kruispunt kwam het tot een gevecht tussen het eerste peloton en de Duitsers.

Afbeelding
Het graf van Guillaume Van den Broeck in Schaffen.

Na een drukke dag komt die avond het grote nieuws binnen: Parijs is bevrijd! Nog een teken dat de Duitse weerstand in Frankrijk zo goed als gebroken is.

Die avond trekt het Eskadron zich, in afwachting van de verovering van Beuzeville, terug in een bivak enkele kilometers ten westen van het stadje.

Afbeelding
Bivak van 25 augustus (rood kruis op het kaartje). Hier ontvangt het Eskadron het bericht dat de geallieerden in Parijs staan.
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

26 augustus

Het Eskadron krijgt vandaag de opdracht om zo snel mogeljk de Risle te bereiken om op die mannier de achterblijvende Duitsers de pas af te snijden en een intacte brug te veroveren. Het hoofddoel is Pont-Audemer. Vol verbazing horen de mannen dat Gen. Gale wil dat de stad wordt ingenomen vóór de 49ste Divisie, in wiens sector het stadje ligt!

De opmars zal in één enkele colonne gebeuren, op volle snelheid en zonder te stoppen. Het 2e gaat voorop, vijf minuten later gevolgd door de andere pelotons, die Nederlandse infanteristen aan boord nemen.

Afbeelding

De start verloopt al meteen moeizaam, omdat het centrum van Beuzeville zwaar beschadigt is door de gevechten van de vorige dag. Om 07h15 zijn ze er weg. Enkele kilometers verder lijkt Saint-Maclou nog door de vijand bezet te zijn! Terwijl ze verder rijden vuren de pantserwagens, zonder reactie. Wanneer ze dichter komen ontdekken ze dat het Engelse parachutisten zijn. Gelukkig vallen er geen slachtoffers! Het kruispunt is versperd door drie grote trechters en ingestorte huizen. Samen met de para's en de plaatselijke bevolking worden de kraters binnen de vijftien minuten opgevuld en kunnen de wagens er langzaam passeren.

Afbeelding
Het grote kruispunt van Saint-Maclou. In 1944 was de weg hier versperd door drie grote kraters (rode stip op het kaartje).

Het tweede peloton racet tegen tachtig kilometer per uur verder naar Pont-Audemer, wat ze rond 08h15 bereiken. Wanneer ze de stad binnen rijden gaat de brug de lucht in. Het peloton rijdt al vurend naar de brug.

Afbeelding
Hoofdstraat van Pont-Audemer, gezien vanop de brug die in '44 opgeblazen werd. Door deze straat rukt het tweede peloton naar de brug op (rode cirkeltje op het kaartje).

Wanneer de scout-car van Matagne de brug nadert bemerkt hij een anti-tankkanon en mitrailleur. Hij rijdt snel een zijstraatje in. Lt Dewandre merkt dat de rechterzijde van de straat niet onder vuur ligt en probeert dit te voet uit.

Afbeelding
De hoofdstraat van Pont-Audemer, gezien zoals de Belgen in '44. De brug ligt even verderop, met even daarachter de Duitse stelling. Het valt inderdaad op dat door de positie van het vijandelijke kanon, de rechterzijde niet onder vuur kan genomen worden.

Spoedig arriveren de eerste Britse para's. Ondanks de waarschuwingen van Lt. Dewandre rukken ze langs weerszijden van de straat op. Na vijftig meter worden ze onder vuur genomen, waarbij twee gewonden vallen. Cav. Mahieu snelt ter hulp en één van de gewonden wordt naar de eerste hulppost bij de kerk gebracht.

Afbeelding
Nogmaals een foto van de hoofdstraat met rechts de kerk, waar toen een hulppost was. Bemerk ook hoe direct achter het centrum het terrein omhoog gaat, waardoor de Duitsers een perfect zicht hadden op de vallei.

Even later arriveert een sectie Cromwell tanks, die ook onder vuur komen te liggen maar er toch in slagen om het anti-tankkanon uit te schakelen. Al dat volk trekt de aandacht van de Duitsers die het centrum bestoken met Nebelwerfers.
Even later arriveert ook de 49ste Divisie met een levendige discussie van hun commandant en Gen Richard Gale tot gevolg...

Die sectie Cromwells had achter het vierde peloton plaatsgenomen in de colonne. Alle voertuigen kregen Nederlandse infanteristen (met fiets!) mee aan boord. Nadat Olt Pelsmaeckers het tweede peloton een voorsprong heeft gegeven, vertrekt hij in volle vaart. Na enkele kilometers lijkt het alsof de Engelse tanks moeilijkheden hebben om te volgen. De Belgen stoppen even en de Engelse chef verklaart dat dit gekkenwerk is! Blijkbaar is zijn vertrouwen in het tweede peloton dat helemaal voorop rijdt niet zo groot...
Wanneer ze Pont-Audemer naderen horen ze het lawaai an de beschieting op het tweede peloton. De Nederlanders stappen af. Om de vijandelijke oever te kunnen observeren begeeft het peloton zich naar la Roquette (blauwe stip op het kaartje). Terwijl ze zich zo dicht mogelijk bij de rivier installeren worden ze met mitrailleurs en mortieren onder vuur genomen. De chef van de Winklers krijgt krijgt een kogel in de buik en moet afgevoerd worden.
Anno 2013 is dit gebied volledig ingenomen door enkele flatgebouwen, scholen en een KMO-zone. Het is daarom ook onmogelijk om hier nog iets terug te vinden.

Afbeelding
Gebied tussen la Roquette en les Burets. Achter de bomen loopt de rivier met daarachter vlak grasland tot de heuvels. De enkele zichtbare huizen markeren ongeveer de Duitse posities aan de overkant (rode lijn op het kaartje).

Samen met Kapt. Lancksweert voert Pelsmaeckers een verkenning uit in de richting van Ulfrant en les Burets (blauwe pijl op het kaartje). Ze vinden een doorwaadbare plaats en steken die te voet over om de vijandelijke aanwezigheid te testen.

Afbeelding
De D39 nabij tussen les Burets en St-Ulfrant. Op het einde van het fietspad komt de weg naast de rivier te liggen en op deze plaats waren enkele doorwaadbare plaatsen (blauwe pijl op het kaartje).

Wanneer ze echter beseffen dat ze ongewapend zijn, trekken ze zich terug en sturen alle gegevens door naar Pont-Audemer. Omdat daar ondertussen de 49ste Divisie is aangekomen, krijgt het Eskadron het bevel om zich naar het bivak te begeven.

Afbeelding
Laatste foto van Pont-Audemer. Na de oorlog werd aan het nieuwe Hôtel de Ville een gedenkteken opgericht voor de bevrijders van het stadje. Toen bij een bezoek aan de stad enkele veteranen van het eskadron de verwijzing naar de Nederlanders zagen, konden ze dit op zijn zachtst gezegd niet aprecciëren omdat volgens hen de Nederlanders nooit Pont-Audemer zijn binnen getrokken tijdens de gevechten(rode pijltje op het kaartje).
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
georges-cdl
Berichten: 1031
Lid geworden op: 26 aug 2011 10:24
Locatie: Vlaams Brabant

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door georges-cdl »

Toffe reportage... Mooi opzoekingswerk in ieder geval ! ! ! ! ;)
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Merci.

Het opzoeken is inderdaad al leuk, het op het terrein gaan uitzoeken is daarbij nóg leuker!
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
tim s
Berichten: 107
Lid geworden op: 20 jul 2011 20:41
Locatie: Bornem

Re: Campagne Armoured Cars Squadron

Bericht door tim s »

Het vijfde peloton krijgt die dag een heel andere missie. Omdat de Belgische Brigade vanuit Honfleur oprukt naar de Risle zou de brug over die rivier bij Foulbec wel eens van pas kunnen komen.

Afbeelding

Ze bevinden zich in de staart van de colonne wanneer ze zich in Toutainville in de richting van Foulbec draaien. Door de dichte mist in de vallei kunnen ze de linkeroever volgen zonder gezien te worden door de vijand op de rechteroever.

Afbeelding

Ingang van Foulbec, komende van Toutainville.

De scout-car Furet rijdt op kop van het peloton het kruispunt van het dorp op, aan het begin van de weg die naar de brug leidt. Er weerklinken twee vuurstoten. Leleu heeft op goed geluk, terwijl de Bren op zijn knieën rust, een Duitse Feldwebel in het midden van de straat neergeschoten.

Afbeelding
Kruispunt van Foulbec (groene stip op het kaartje). Op deze plaats werd de Duitser neergeschoten terwijl enige tijd later de Bren-carriers van de 3e Belgische Compagnie uit tegenovergestelde richting kwamen.

Hij rijdt verder naar de brug terwijl de rest het kruipunt bezet houdt. Op dat moment gaat de brug met een enorme steekvlam de lucht in. Door de onopgemerkte opmars van de Belgen zijn er nog Duitse soldaten op de linkeroever achtergebleven. Ze worden verzameld door de Winklers, die ook een verkenning naar de brug uitvoeren. Ze ligt echter stevig onder vuur en is niet te benaderen.

Afbeelding
Brug over de Risle bij Foulbec (groene pijl op het kaartje).

Het peloton krijgt opdracht het kruispunt bezet te houden en de vijandelijke bewegingen te rapporteren. Terwijl de zon doorbreekt begint de mist langzaam op te trekken. Even later horen ze een collonne naderen. Tot hun grote verbazing (en die van hun 'tegenstanders') is het een Bren-carrier van de 3e Gemotoriseerde Eenheid. Zij hebben opdracht de brug bij Foulbec in te nemen...!

Afbeelding
Overzichtje vanop het hoogste punt van Foulbec. Rechts achter de bomen liggen dorpje en brug. De lichte mist geeft een indruk hoe de andere rivieroever kan verborgen liggen bij dichte mist.

Daar hebben de Duitsers op gewacht om het vuur te openen. Het kruispunt staat intussen vol met voertuigen. Er beginnen overal mortiergranaten neer te komen.

Over de beschieting van Foulbec schreef Guy Weber het volgende:
De 3de Compagnie rijdt de parachutisten voorbij die verborgen liggen in het kreupelhout. De rode mutsen zijn erg goed gecamoufleerd en liggen goed verspreid, zoals bij oefeningen, maar hun gezichten zijn ten zeerste verbaasd die ‘amateurs’ te zien die wij waren en die dachten ongestraft naar de Risle af te kunnen dalen.
De Moffen hebben ongetwijfeld plezier in het spektakel. Zij kunnen ons immers reeds zien, sinds wij het dorp Conteville verlaten hebben. Als echte sadisten wachten zij geduldig met vuren om zoveel mogelijk soldaten in hun schootsveld te krijgen. Wij gaan maar verder over deze ‘Killing Ground’ (slachtakker). Op het ogenblik dat sergeant Deplancke op het kruispunt aankomt, dicht bij de brug, laten de Duitsers de hel losbarsten. Een cocktail van projectielen, 88mm, bommen, mortiergeschut van allerlei kaliber, Franse 75mm’s, valt uit de lucht. Overal rondslingerende schrapnels, die dood en vernieling zaaien. Het 3e peloton vlucht in de sloot naast de weg. De carriers van het 6e peloton, die rondcirkelen in een weide, ontdoen zich van hun manschappen die dekking zoeken achter de pantsering van de rupswagens.

Onder de ogen van Pouppaert, treft een 88 een carrier. Het projectiel treft de carrier vooraan, juist aan de haak waar de trekband bevestigd moet worden. De granaat gaat er doorheen als een mes door boter. Een hels kabaal en gebulder. Een scherpe zwavelgeur verspreidt zich. Die geur droogt de kelen uit die reeds toegeknepen waren van de schrik…

Men hoort roepen: “Brancardiers!”. Een carrier rijdt over de weg naar achteren. Een been, besmeurd met bloed. Raymond Kesteloot, adjunct van Van Cauwelaert, is zoeven in de voet getroffen door een schrapnel. Aangezien hij niet op zijn been kan staan, heeft men hem achteruit in de carrier gestopt, de voeten in de lucht. Wij waren ervan overtuigd dat hij zijn rekening reeds gekregen had. Dat gebeuren verklaart waarom heden ten dage een Belgisch generaal, hoofd van ‘de diensten’, maar negen tenen heeft.
Louis Nowé, onverstoorbaar met zijn handen in zijn zakken, zoals altijd, komt langs de weg aangewandeld. Zijn compagnie is omgevormd tot aardwormen, die krampachtig bescherming trachten te zoeken in sloten of… onder de grond. En hij? Zulks moet hem ongetwijfeld herinnerd hebben aan het trommelvuur aan de IJzer in zijn jeugdjaren.

“Wat doe jij daar, menneke? Plaats vlug een Bren in schiettoestand!” zegt hij, tegen een schoen stampend van een cadet die boven de pantsering van een carrier uitsteekt. Daarna, alsof men hem had kunnen horen, roept Nowé: “Rookbommen!”.

Rik Paternotte springt op de motorfiets van Bellemans om het komen en gaan te regelen van jeepbrancards en ziekenwagens. Armand Delhasse zorgt met twee mortieren voor het reddende rookgordijn. De ‘Leeuw’ komt aangereden in zijn Scout-car en schreeuwt in zijn microfoon: “Vooruit… Vooruit!!!” Maar dat ruikt naar de dood… Hoe vooruit? Er is geen brug meer over de Risle. We moeten uit het zicht van de vijand komen. We moeten terug.

De Engelse parachutisten lossen ons af om ons de gelegenheid te geven ons te reorganiseren. Wij hebben twee uur op die asfalt geslapen, uitgeput, de zenuwen ten top gedreven, ons zelfs niet bewust van het feit dat een Amerikaans vliegtuig ons onder vuur nam. De idioot…!

*
In de hel van Foulbec is de Brigade niet ten onder gegaan. In het 3de peloton, onder bevel van Leo Van Caulewaert, kreeg Gaston Servais, de ontembare uit de Oostkantons, een granaatscherf in zijn linkerknie. Hij lag samen met zijn luitenant en de kleine Badts in een sloot. Maar Francis Mouchet had besloten hem naar een ziekenwagen te brengen, daar op het kruispunt.

Algemene verwarring… Bren carriers en jeeps rijden in het rond om aan het moordend geschut te ontsnappen. In die wanorde verschijnt plotseling Jean Piron. Hij staat recht in zijn Scout-car, een prachtig voorbeeld van moed. Hij probeert de paniek de kop in te drukken en weer orde te brengen in de colonne.

Hij roept Georges Darimont die schrijlings op een motorfiets het konvooi ‘supplies’ (bevoorrading) begeleidt. Het middagmaal is op weg…
“Wat doet u daar met uw colonne, Darimont? Keer terug naar achteren, het is veel te gevaarlijk hier!”
Georges heeft nooit een prijs gekregen voor blinde gehoorzaamheid en antwoordt de ‘Leeuw’: “Als het zo gevaarlijk was, kolonel, dan droeg u uw helm in plaats van uw muts!”.

Ja, hoevelen onder ons droegen toen hun helm? Het meest belangrijke instrument van een soldaat zijn uitrusting… in het verwarrend vuurgevecht te Foulbec zocht iedereen naar zijn helm en spade.


Tijdens de beschieting wordt Francis Mouchet dodelijk getroffen. Hij wordt begraven in Conteville, waar hij tot op vandaag rust. Voor een bezoek aan zijn graf maken we, zoals voor elke gesneuvelde van de Brigade in Normandië, steeds een omweg.

Afbeelding
Graf van Francis Mouchet in Conteville.

Voor haar aandeel in de bevrijding van het dorp, kreeg de Brigade een straat naar zich genoemd.
Afbeelding


Om deze dag af te sluiten, nog een foto genomen vanop de 'Duitse' kant van de Risle, in de heuvels achter de brug bij Foulbec. Duidelijk is hier hoe de Duitsers een perfect zicht hadden op de naderende Belgen die vanuit Honfleur kwamen. De pijlers van de Pont de Normandie zijn bvb zeer duidelijk zichtbaar, en dat is toch wel zo'n 10 kilometer verderop.

Afbeelding
Fear knocked at the door
Faith opened it
And there was no one there
Plaats reactie

Terug naar “Belgian Forces in the United Kingdom 1940-45”