Tijdlijn Koreaanse oorlog

Moderators: Exjager, piot1940, Bram1940

Plaats reactie
LEO
Berichten: 207
Lid geworden op: 29 mei 2011 15:44

Tijdlijn Koreaanse oorlog

Bericht door LEO »

Ik heb effe alles gerangschikt over de Koreaanse oorlog :

DE KOREAANSE OORLOG.

Op 24 juli 1945 vraagt VS President Truman de hulp van de Sovjet-Unie in hun strijd tegen het Japanse leger.

Op 8 augustus 1945 rukken 120.000 Russische troepen op in Manchourije en Korea.

Op 9 september 1945 aanvaardt de VS de Japanse overgave ten zuiden van de 38ste parallelgraad.

Een Resolutie van de Verenigde Naties op 14 november 1947 bepleit de terugtrekking van alle troepen uit Korea na algemene verkiezingen.

Op 8 februari 1948 wordt het Noord- Koreaanse Volksleger (NKV) geactiveerd.

Op 8 april 19748 beveelt President Truman de terugtrekking van alle VS troepen uit Korea.

Op 15 augustus 1948 wordt de Republiek Korea geproclameert. Syngman Rhee wordt aangesteld als eerste president na volksverkiezingen die in mei 1948 werden gehouden.

Op 9 september 1948 maakt de Demokratische Volksrepubliek van Korea (Noord-Korea, NK) haar zeggenschap over gans Korea bekent.

Op 29 juli 1949 verlaten de laatste VS troepen Korea met achterlating van 200 man van de “Korean Military Advisory Group “(KMAG).

President Truman’s Staatsecretaris Dean Acheson bevestigd op 12 januari 1950 dat Korea en Taiwam buiten het Amerikaanse veiligheidscordon liggen.

Op 1 juni 1950 bestaat de sterkte van het Noord-Koreaanse Leger 135.000 met 150 T-34 tanks.

Op 25 juni 1950 om 04:00 valt het Noord-Koreaanse Leger zonder waarschuwing Zuid-Korea aan.
Dezelfde dag nog vraagt de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties aan Noord-Korea om de aanval te stoppen en terug te keren naar hun grenzen.

Op 28 juni 1950 leiden B-26 bommenwerpers van de Zuid-Koreaanse Luchtmacht verliezen bij Han.
Op 29 juni 1950 valt de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoel in de handen van de Noord-Koreanen. Bruggen over de Han rivier worden opgeblazen en de beste Zuid-Koreaanse troepen met hun uitrusting worden afgesneden op de noordelijke oever.
De Noord-Koreaanse 3de divisie steekt de Han rivier over en begeeft zich naar het zuiden van het schiereiland.
VS President Truman stemt erin toe dat VS troepen de vraag van de Verenigde Naties afdwingen.

Op 3 juli 1950 worden eenheden van het Zuid-Koreaanse Leger bij vergissing aangevallen door VS en Australische luchtmachttoestellen.

Op 7 juli wordt het Verenigde Naties Commando gesticht onder Generaal Douglas MacArthur.

Op 8 juli 1950 zijn twee battaljons van de US 24ste Divisie verpletterend verslagen door de Noord-Koreaanse 4de Divisie bij Chonan.

Op 10 juli 1950 vernield de Vijfde Luchtmacht vele Noord-Koreaanse tanks en personeel bij Pyongtaek. VS troepen trekken zich terug langs de Seoel-Taejon weg.

Het VS Achtste Leger neemt het bevel over alle grondoperaties in Korea. Generaal Walton Walker neemt het bevel over alle grondstrijdkrachten. VS troepen en Zuid-Koreaanse eenheden vormen verdedigingen langs de Kum rivier doorheen Chongju tot aan de kustplaats Pyonghae-ri.

Noord-Koreaanse eenheden beginnen een aanval tegen de Kum rivierstellingen in de omgeving van Taejon.

Van 12 tot 23 juli 1950 verdrijven de Noord-Koreaanse 3de en 4de Divisie de US 24ste infanteriedivisie, veroveren het meeste van hun uitrusting, veroveren Taejon en nemen Majoor-Generaal William F. Dean in gevangenschap.

Op 18 juli 1950 land het VS 8ste Cavalerie Regiment, de eerste eenheid van de 1ste Cavalerie Divisie.

Op 24 en 25 juli 1950 verslaat de Noord-Koreaanse 3de Divisie het 8ste en het 5de Cavalerie Regiment, veroverd Yongdong, maar stopt zijn aanval na het incasseren van 2000 slachtoffers door artillerievuur.
De Noord-Koreaanse 2de Divisie verslaat het 27ste Infanterie Regiment van de US 25ste Divisie tijdens hun eerste actie.

Van 13 tot 26 juli 1950 trekt de Noord-Koreaanse 6de Divisie onopgemerkt langs de kust naar het zuiden, neemt Chonju in en vermoord alle Zuid-Koreaanse burgermandatarissen. Het bereidt zich voor voor een aanval op Chinju en omflankt het 8ste Leger. Het NK-6 staat nu klaar voor een aanval op Pusan om alzo de ganse VN strijdmacht te omsingelen.
Het 8ste Leger trekt zich terug op voorbereide verdedigingsstellingen in Pusan.

Tussen 25 en 31 juli verovert NK-6 de stad Chinju. Generaal Walker geeft de “Stand or Die” order uit. Het 29ste Infanterie Regiment land in Pusan.

Op 2 augustus 1950 land de 1ste Voorlopige Marine Brigade en wordt toegevoegd aan de 25 Infanterie Divisie waarna ze als reserve wordt gestationeerd in Masan.

Tussen 1 en 3 augustus 1950 vallen US en ROK (Republic of Korea) troepen verder terug in Pusan maar vormen een Pusan verdedigingslijn ten zuiden van de rivier Naktong.

Op 8 augustus landen gepantserde eenheden uit de VS in Pusan en overtreffen nu de Noord-Koreanen in tanks, artillerie en troepen en beschikken ook over het luchtoverwicht.

Van 7 tot 14 augustus 1950 doet Task Force Kean van de 25ste Infanterie Divie de eerste tegenaanval. De tegenaanval mislukt door gebrek aan gevechtservaring en de 25ste Infanterie Divisie wordt teruggetrokken binnen de Pusan perimeter.

Van 5 tot 19 augustus loopt het eerste gevecht bij de Naktong rivier. De Noord-Koreaanse 4de Divisie forceert 3 rivierovergangen tegen de 24ste Divisie en het 17de (ROK) Regiment. De Marine Brigade wordt in de strijd geworpen en ondersteund door 2 Corsair squadrons van vliegdekschepen. Ze drijven NK-4 terug over de Naktong rivier en schakelen ze uit als gevechts strijdkracht. NK-4 zal pas opnieuw operationeel worden nadat de CCF (Chinese Communist Forces) deelnemen aan de strijd.

Op 17 augustus 1950 worden 300 hulpeloze gewonden van het US 31ste Regimental Combat Team op Heuvel 303 door de Noord-Koreanen vermoord.

Van 18 tot 22 augustus 1950 stoppen de Zuid-Koreaanse 8ste en 3de Divisie de naar Pusan oprukkende Noord-Koreaanse 8ste 12de en 5de Divisie.

Op 29 augustus 1950 landt de Britse Commonwealth 27ste Brigade in Pusan.

Van 27 augustus tot 15 september zijn er ononderbroken gevechten aan de Pusan perimeter.
Noord-Korea voert vijf gelijktijdige aanvallen uit langs de Naktong rivier. De VS vallen aan langs Yongsan.

Op 15 september beginnen de Inchon landingen. De UN-troepen breken uit de pusan perimeter.

Van 19 tot 29 september 1950 wordt Yongdunpo en Seoel heroverd. MacArthur geeft toestemming om de 38ste Parallel over te steken op Noord-Koreaans grondgebied.
Generaal Mac Arthur en President Syngman Rhee komen aan in het bevrijde Seoel.

Op 30 september trekken Zuid-Koreaanse troepen over de 38ste Parallel.

Op 9 oktober 1950 leidt de US 1ste Cavalerie Divisie de VN troepen over de 38ste Parallel met de bedoeling gans Korea te herenigen.

Op 14 oktober steken leidende eenheden van de CCF (Chinese Communist Forces) 38ste Veldleger de Yalu rivier over om steun te verlenen aan het Noord-Koreaanse Leger.

President Truman en overwinnaar MacArthur ontmoeten mekaar op 15 Oktober 1950 op het eiland Wake.

Op 19 oktober 1950 valt de Noord-Koreaanse hoofdstad Pyongyang in handen van de UN troepen.

Op 20 oktober 1950 voert het 187ste Airborne RCT een luchtlandingsaanval uit ten noorden van Pyongyang.

Op 25 oktober 1950 worden de Zuid-Koreaanse 6de Divisie en UN troepen verpletterd door het CCF 42ste Veldleger bij Chosan.

Op 26 oktober 1950 landen de 1ste Mariniers Divisie en X Corps op de oostkust bij Wonsan.

Van 1 tot 6 november 1950 opent het CCF 39ste Leger de eerste Chinese aanvalsfase. Ze verslaan de US 1ste Cavalerie Divisie en Zuid-Koreaanse troepen en drijven de VN strijdmacht terug tot aan de Chongchon rivier. In het oosten vernietigd het 7de Mariniers Regiment de CCF 124ste Divisie, het enige UN succes. MacArthur verhoogd de bombardementen op de CCF communicatielijnen aan de Yalu rivier.

Op 21 november 1950 bereikt het US 17de Regiment de Yalu rivier.

Op 25 november 1950 begint het UN offensief van aan de Chongchon rivier met de bedoeling de oorlog te beeindigen voor Kerstmis.

Tussen 26 en 30 november 1950 worden de US 2de en 25ste Divisie teruggedrongen en het 8ste Leger begint een terugtocht langs de westkust.

Van 27 tot 30 november 1950 vallen 4 CCF Divisies de 1ste Cavalerie Divisie en de 7de Infanterie Divisie aan bij het Chosin Reservoir. VS President Truman overweegt het gebruik van een atoomwapen tegen de CCF.

Van 30 november tot 11 december 1950 vecht de US 1ste Mariniers Divisie zich een weg door de omsingelende Chinese strijdkrachten om de lijnen van de US 3de Infanterie Divisie te bereiken.
10 Chinese Regimenten werden zo beschadigd dat ze niet meer operationeel werden in de verdere Korea oorlog.

Op 11 december 1950 beginnen UN zeestrijdmachten met de evacuatie bij Hungnam.

Op 23 december 1950 vindt Generaal Walker de dood bij een jeep-ongeval. Hij wordt als bevelhebber van het 8ste Leger opgevolgd door Generaal Matthew B. Ridgway.

Op 24 december 1950 worden de laatste onderdelen van het X Corps geëvacueerd uit Hungnam en Noord-Korea.

Op 30 december 1950 beginnen Chinese MiG-15 toestellen aanvallen op UN toestellen boven Noord-Korea.

Op 3 januari 1951 hernieuwen de Chinese Communist Forces en de Noord-Koreanen hun offensieven. Seoel wordt opnieuw ontruimt.

Op 14 januari 1951 herstelt Generaal Ridgway de VN stellingen langs de 37ste Parallel.
Een VN tegenaanval op 25 januari, operatie “Thunderbolt” drijft de Chinese strijdkrachten terug naar het noorden.

Van 11 tot 12 februari 1951 vernietigd een tegenaanval van de CCF de Zuid-Koreaanse 8ste Divisie nabij Hoengson.

Op 14 februari 1951 stopt het 23ste RCT en een Frans Battaljon de opmars van de CCF bij Chipyong-ni. Generaal Ridgway zegt dat een succesvolle verdediging van Wonju een keerpunt in de oorlog is.

Op 18 februari 1951 lanceert Generaal Ridgway operatie “Killer”. Deze operatie heeft begrensd succes bij het opruimen van de CCF bij Chipyong-ni en de omliggende heuvels. Deze operatie duurt tot 17 maart 1951.

Van 6 tot 31 maart 1951 lanceert het 8ste Leger (bestaande uit de 1ste Cav, 2de, 3de 7de, 24ste 25ste Infanterie Divisies en de 1ste Mariniers Divisie) operatie “Ripper” en steekt opnieuw de Han rivier over. Chunchon wordt heroverd en de Idaho-linie wordt bemand tegen een zwakke oppositie daar het CCF zich hergroepeerd.

Op 18 maart 1951 trekken VN strijdmachten opnieuw Seoel binnen.

President Truman ontslaat Generaal MacArthur op 11 april 1951. Generaal Ridgway neemt FECOM (Far East Command) over. Generaal James Van Fleet neemt het 8ste Leger over.

Op 19 april 1951 verschijnt generaal MacArthur voor de Congresionele Hoorzittingen in verband met zijn ontslag.

Op 22 april 1951 beginnen de CCF hun Lente-offensief met 27 Divisies, ongeveer 250.000 man infanterie en drukken door de 2de, 3de, 7de, 24ste, 25ste Divisies en rukken opnieuw op naar Seoel.

Op 24 en 25 april 1951 stoppen de Princess Patricia Canadian Light Infantry, het Derde Battaljon Australian Regiment en A Company van het US 72ste Medium Tank Battaljon, allen sterk onderbemand de aanval van de CCF in de Kapyong Valley.
De CCF trekken terug om te hergroeperen.

Van 10 mei 1951 loopt het tweede Lente-offensief van de CCF. Het offensief stopt op 20 mei 1951 na een penetratie van 30 mijlen door de VN linies.

Op 23 mei lanceren de VN strijdkrachten een aanval in noordelijke richting. Hierbij wordt de Chinese 180ste Divisie volledig vernietigd.

Van 10 tot 16 juni herovert de 1ste Mariniers Divisie “ Punchbowl” heuvel en bereikt de noordelijke hoogten nabij het Whachon Reservoir in hevige gevechten met Noord-Koreaanse troepen.

Op 13 juni 1951 ordert Washington Generaal Van Fleet de opmars te stoppen en te wachten op wapenstilstandsonderhandelingen. De VN troepen vormen dan een Main Line of Resistance (MLR).
De Communisten gebruiken de tijd om hun gesneuvelden te vervangen en bouwen posities op tegenover de MLR. Gevechten beperken zich tot patrouilleren en acties van kleine eenheden.

Op 10 juli 1951 beginnen de wapenstilstandsgesprekken in Kaesong.
Op 23 augustus 1951 breken de Communisten de onderhandelingen af.

Van 17 tot 23 september wordt er gevochten voor het bezit van “Bloody Ridge” en “Heartbreak Ridge”.

Vredesgesprekken worden verdergezet in Panmunjom op 27 november 1951 en een staakt het vuren lijn wordt besproken.

Van november 1951 tot april 1952 wordt een stellingoorlog gevoerd langs de MLR. De gesprekken in Panmunjom gaan steeds maar door.

Op 18 december 1951 volgt er een uitwisseling van Krijgsgevangenenlijsten.

Op 2 januari 1952 doet de VN een voorstel tot uitwisseling van krijgsgevangenen. Dit wordt op 3 januari 1952 door de Communisten verworpen.

Op 18 februari breekt een communistische opstand uit in het gevangenkamp van Koji-do.

Op 12 mei 1952 vervangt Generaal Boatner Generaal Colson als commandant van het kamp Koji-do en maakt een einde aan de voortdurende rellen.

Op 12 juni 1952 vervangt US Generaal Mark Clark US Generaal Ridgway als bevelhebber van FECOM.

Op 23 juni 1952 beveelt Generaal Clark bombardementen op Noord-Koreaanse krachtcentrales.
Deze onderbreken de Noord-Koreaanse energietoevoer voor twee weken.

Tussen juni en oktober 1952 breken bittere locale gevechten uit langs de MLR als de vredesgesprekken in Panmunjong aanslepen.

Tussen 12 en 25 augustus 1952 veroveren de Mariniers Heuvel 122 ten oosten van Panmunjom en houden hem in handen tegen agressieve aanvallen van de CCF op battaljonssterkte.

Op 29 augustus 1952 wordt de grootste luchtaanval van de oorlog uitgevoerd. 1400 vliegtuigen bombarderen Panmunjom.

Tussen 17 en 24 augustus 1952 verliert het 65ste Regiment van de 3de Divisie (Puerto-Rico) de Outpost Kelly aan de meer ervaren 384ste Regiment CCF.

Op 8 oktober 1952 stelt Generaal Clark operatie “Showdown” voor.

Van 6 tot 15 oktober woedt de slag om White Horse Hill. De Zuid-Koreaanse 9de Divisie veroorzaakt 10.000 slachtoffers bij de CCF, daarbij geholpen door inlichtingen van Chinese deserteurs.

In december bezoek de nieuw verkozen President van de VS, Eisenhower Korea. Hevige gevechten door kleine eenheden gaan voort langs de MLR.

Van 26 tot 28 oktober 1952 bevechten het 1ste Battaljon van de Black Watch (UK) en versterkingen de CCF in de slag bij “The Hook”.

Op 3 november 1952 vechten onderdelen van de US 40ste Divisie voor het behoud van Heuvel 851 op Heartbreak Ridge.

Op 25 december 1952 stopt het 38ste Regiment van de US 2de Divisie een wilde aanval van de CCF op T-Bone Hill.

Begin januari bezoek president Eisenhower Korea. De gevechten tussen kleine eenheden duren voort.

Op 25 januari 1953 vallen eenheden van de 7de Infanteriedivisie Spud Hill aan tijdens operatie “Smack”. Ondanks hevige luchtaanvallen en de ondersteuning van tanks moeten de eenheden van de 7de Divisie zich terugtrekken met zware verliezen.
Een pas aangekomen reporter beschrijft de gevechten als onnodig en een verkwisting van mensenlevens. Een voorteken van de berichtgeving in Vietnam jaren later.

Generaal Maxwell Taylor neemt het bevel over het Achtste Leger over op 11 februari 1953.

Op 28 maart 1953 stemmen de Noord-Koreaanse premier Kim Il Sung en CCF bevelhebber Peng The-huai in met een uitwisseling van krijgsgevangenen.

Van maart tot april 1953 vinden er hevige gevechten plaats rond Old-Baldy, T-bone, buitenpost Eerie en Pork Chop. CCF-141 en CCF-67 nemen Old-Baldy in. De 7de Infanteriedivisie en hun Colombiaanse eenheden houden Pork Chop in hevige gevechten met de CCF. Honderdduizenden artillerieschoten worden afgevuurd door zowel de CCF artillerie als door de VN troepen.
CCF veroverd de buitenposten Vegas en Reno op de US Marines op 26 maart 1953 maar de Marines heroveren Vegas en houden het in hun bezit ondanks hevige aanvallen. Uiteindelijk breekt de CCF de aanvallen af.
De 2de Infanteriedivisie verliert en heroverd Little Gibraltar.

Onder hevige gevechten ontruimen de VN troepen hun basissen Old-Baldy en Eerie liever dan nog soldatenlevens te riskeren nu de vredsegesprekken in hun finale oplossing komen.

Van 20 tot 26 april vindt er een uitwisseling van zieke en gewonde krijgsgevangenen plaats.

Communistische aanvallen drijven de Zuid-Koreaanse eenheden terug op 14 juni 1953.

Op 18 juni 1953 laat Zuid-Korea 27.000 krijgsgevangenen vrij die weigeren terug te keren naar het Noorden. Noord-Korea verbreekt hierop opnieuw de vredesonderhandelingen.

Op 25 juni 1953 wordt een CCF aanval met bijna 100.000 man teruggeslagen door VN artillerievuur.

Op 24 en 25 juli1953 lanceert het CCF een laatste offensief tegen de “Hook”. De VN troepen houden stand.

Op 27 juli wordt het staakt het vuren getekend.

Op 4 september 1953 neemt de uitwisseling van krijgsgevangenen een aanvang.

De gevechten zijn voorbij, de oorlog tussen beide landsgedeelten echter niet.
Gebruikersavatar
Paddy
Berichten: 7570
Lid geworden op: 28 mei 2011 10:25
Locatie: Dendermonde, Idiot Trench
Contacteer:

Re: Tijdlijn Koreaanse oorlog

Bericht door Paddy »

Mooi overzicht.
Bedankt om te posten Leo.
Greetings from a Little Gallant Belgian
Patrick De Wolf
Militaria-Ruilbeurs Hangar 42 Dendermonde,http://www.facebook.com/Hangar42Militaria
There is a very fine line between "hobby" and "mental illness".
LEO
Berichten: 207
Lid geworden op: 29 mei 2011 15:44

Re: Tijdlijn Koreaanse oorlog

Bericht door LEO »

Voor nadere informatie over de Koreaanse oorlog, bekijk de andere items in dit topic.
Plaats reactie

Terug naar “Korea 1950-55 & De Koude Oorlog 1945-1989 le Corée et la guerre froide”