On His Majesty Service De Belgische sectie van de Royal Navy

[Paddy]

On His Majesty Service De Belgische sectie van de Royal Navy

Vreemd genoeg waren de eerste Belgen die tot de Royal Navy toetraden, geen
zeelui. Het oprichten van een Belgische flottielje was trouwens het minst van hun
zorgen. We moeten wachten tot Victor Billiet en een handvol onverzettelijken
Groot-Brittannië kan bereiken om verder aan de zijde van de geallieerden de strijd
verder aan te gaan met de Nazi’s. Victor Billet was 37 jaar oud en Luitenant op de
staatspakketboot Prince Philippe. Met zijn 20 jaar zeedienst, stoutmoedig, zeer
creatief, vol verbeelding en vooral ongeduldig, weigerde hij de nederlaag te
aanvaarden. Daar hij niets zag
gebeuren, ging hij tegen het
advies van zijn oversten die de
bemanningen van de mailboten
intact wilde houden met het
oog op een latere inzet, van
deur tot deur zijn goede
diensten aanbieden. Hij werd
uiteindelijk gebrand-merkt als
een belachelijke aanstellende
lastpost. Ten einde raad liet hij
zich uiteindelijk met verlof
sturen door het zeewezen.
Voortaan had hij de handen vrij,
want hij was geen ambtenaar meer in dienst. Het lukte hem ontvangen te worden
door Admiraal Dickens, verantwoordelijk op de Admiraliteit voor de vreemde
marines. Uiteindelijk dank zij zijn overtuigingskracht en na goedkeuring van de
Kabinetchef van Minister Gutt, die nog steeds in Frankrijk vertoefde met de tijdelijke
regering werd hij belast met de oprichting van de Belgische Koninklijke Marine. Hij
moest binnen de 15 dagen dertig man vinden. Op 10 oktober 1940 werd hij
aangesteld als Luitenant-ter-zee in de reserve van de Britse marine. Twaalf dagen
laten won hij zijn weddingschap. Een lichting van 30 vissers aangeworven in
Fleetwood, kwam toe in HMS Royal Arthur te Skegness. De Belgische Marine was
herboren in dit oude vakantiekamp dat 5
jaar dienst zou doen als eerste
opleidingskamp. Op 3 april 1941 werd er
een Admiralty Fleet order besteed aan
de officiële oprichting van de Belgische
sectie Royal Navy. Toen er echter een
Senior Officer moest aangesteld worden
als bevelhebber van de nieuwe eenheid,
trok Billiet aan het kortste eind. Hij was
wellicht te dynamisch, zeker een grote
non-conformist en in elk geval moeilijk
handelbaar. Daardoor werd hij door de
Belgische administratie en de Britse
autoriteiten opzij gezet ten bate van een
andere Belgische zeeofficier, die
voordien ook in dienst van de
staatspakketboten was. Het betrof
Georges Timmermans, oud-gezagvoerder van de Prinses Marie José.
Op 16 april 1941, minder dan vijftien dagen na de oprichting van de Belgian section,
werd Victor Billet overgeplaatst naar een torpedojager o.a betrokken bij de jacht op
de kruiser Bismarck. Uiteindelijk vroeg hij een overplaatsing naar de nieuwe
Combined Forces, aanvals-strijdkrachten gecreëerd door Lord Mountbatten. Bij de
operatie Jubilee, in 1942 of de raid op Dieppe voerde Viktor Billiet het bevel over het
landingsvaartuig LCTI 59. De operatie werd een catastrofe en Viktor Billiet werd
vermist. Op het Canadees Kerkhof van Dieppe draagt één graaf, met de
vermelding van officier van de Royal Navy, zonder naam en zonder nationaliteit. Zou
het kunnen zijn dat dit zijn graf is. Niemand zal het weten, maar de marine verloor
de man die aan de basis lag van de hergeboorte van de Belgische Marine.
Op 12 februari 1942 werd het eerste Britse oorlogsschip overgedragen aan een
volledige Belgische bemanning. HMS Godetia, een flower klasse korvet, had de eer
om als eerste schip de Belgische en Britse vlag te voeren. Om 23 april 1942 was de
eer voor HMS Buttercup. Beide schepen werden hoofdzakelijk ingezet als
escortschip.

Op 6 juni 1944 werd de grootste amfibieoperatie aller tijden uitgevoerd. De
Operatie Overlord ging van start. Oorspronkelijk voorzien op 5 juni bij dageraad,
werd zij voor vierentwintig uren uitgesteld door de slechte weersomstandigheden
en de zeegang. Ongeveer vijf duizend schepen staken het Kanaal over op een front
van dertig kilometer. Onder hen 722 oorlogsschepen van allerlei slag. Zij zorgden
voor de bescherming van de konvooien die de te ontschepen troepen vervoerden en
voor het beschieten van de stellingen in de kustverdediging. Maar ook de Belgian
section Royal Navy met de Godetia en de Buttercup waren aanwezig, maar ook
andere Belgische zeelui ingescheept op andere eenheden van deze gigantische
armada waren van de partij. Op 8 september 1944 werd Oostende door het
Canadese leger bevrijd. Onmiddellijk kwam een Britse port party de wrakken die de
haven blokkeerden opruimen. Duitse en geallieerde bombardementen hadden lelijk
huisgehouden in de stad. Zoals overal langsheen de Atlantik-wall, was ook hier het
strand bezaaid met allerhande kunstmatige hindernissen waaronder de beruchte
Rommel-staken. De 118de flottielje mijnenvegers keert terug naar Oostende in
oktober 1944. Ze begint met het schoonvegen van onze vaarroutes voor onze kusten
om de landing op het eiland Walcheren voor te bereiden. Nadien nemen onze
mijnenvegers deel aan het vrijmaken van de Schelde, vooraleer aan het hoofd van
het eerste bevoorradingskonvooi op 28 november 1944 Antwerpen binnen te varen.
Op 20 mei 1945 hield de Britse Admiraliteit haar afscheidsrede. De Belgian Section
Royal Navy hield op te bestaan. Tot op het ogenblik van het stopzetten van Belgian
section behoorde die tot de Britse Admiraliteit en hing ze volledig van haar af voor
onderhoud, administratie, bezoldiging van personeel etc. Vanaf 9 november moest
de Belgische regering in haar onderhoud voorzien. Ten minste indien deze zinnens
was deze kern van militaire marine te behouden. Haar hoofdopdracht was verre van
beëindigd en bestond uit het ontmijnen van de territoriale wateren en de
vaargeulen van de Vlaamse banken.

Bron: De Klaroen, TIJDSCHRIFT VAN DE KONINKLIJKE MAATSCHAPPIJ DER EX-ONDEROFFICIEREN OOSTENDE, Nr1 / jan – feb – mar / 2010

[link2]Het volledige nummer,http://www.ex-ooffr.be/ArchiefKlaroen/2010-1.pdf[/link2]