10th Belgian Congo Casualty Clearing Station (10 BC CCS)

Brigade Piron, Commando's, SAS, Fuseliers enz.

Moderators: Exjager, piot1940, Bram1940

Gebruikersavatar
Paddy
Berichten: 7570
Lid geworden op: 28 mei 2011 10:25
Locatie: Dendermonde, Idiot Trench
Contacteer:

10th Belgian Congo Casualty Clearing Station (10 BC CCS)

Bericht door Paddy »

Geplaatst: 24 Mei 2010 7:57
Paddy schreef:In Europa is de oorlog afgelopen, maar in de Stille Oceaan en in het Verre Oosten geven de Japanners de strijd nog niet op. Begin mei 1945 heroveren Britse en Indische soldaten van het 14de Leger de Birmaanse stad Rangoon. Een handvol Belgen nam deel aan deze vergeten campagne in een verafgelegen streek.
Eind 1943 sturen de Britten versterking naar Birma. Sommige eenheden komen uit andere kolonies. De Oost-Afrikaanse 11de Divisie is onvolledig; ze moet het stellen zonder een deel van de medische ondersteuning. De Engelsen wenden zich tot de bevelhebbers van de Force Publique, ons koloniale leger in Kongo. Onder bevel van geneesheer-kolonel Thomas vochten enkele van deze mannen al in Abessinië en Somalië. Sommigen waren er zelfs bij toen de Britten Madagaskar bezetten. In 1943 keren ze terug naar Stanleystad. Het detachement wordt opnieuw samengesteld en krijgt de Engelse naam 10th Belgian Congo Casualty Clearing Station (10 BC CCS) De eenheid bestaat uit een veldhospitaal met voornamelijk Belgisch personeel en een Kongolees beschermingspeloton.

Op 11 november verlaat het detachement Stanleystad met bestemming Kenia. Het duurt bijna drie weken vóór ze Nairobi bereiken. De Belgen en de Kongolezen vieren er Kerstmis. Pas in februari bereiken ze Mombasa. Ze gaan aan boord van de Pulaski, een oude Poolse schuit, die hen naar Colombo op het eiland Ceylon brengt. Op de marinebasis van Trincomalee ontmoeten ze de Oost-Afrikaanse 11de Divisie. Terwijl het medische personeel de eerste patiënten verzorgt, traint het beschermingspeloton op de nabijgelegen stranden: op het programma staan tactische oefeningen, marsen en schietoefeningen. Tijdens het verblijf op Ceylon krijgt het detachement bezoek van admiraal lord Louis Mountbatten, bevelhebber van de geallieerde troepen in het Verre Oosten.

Na twee maanden van intensieve training wacht het detachement 10 BC CCS een nieuwe uitdaging. In de haven van Chittagong in Bengalen heerst een koortsachtige sfeer. Op de vlakte van Imphal, zo'n 350 kilometer noordoostwaarts, trotseert het 4de Korps van luitenant-generaal Geoffrey Scoones het 15de Leger van luitenant-generaal Renya Mutaguchi. De geallieerden zijn omsingeld. Ze worden wel nog gesteund en bevoorraad vanuit de lucht; hun vliegtuigen overheersen het luchtruim. In Kohima levert het 33ste Korps van luitenant-generaal Montagu Stopford hevig strijd om de omsingeling te doorbreken. Op 22 juni lukt dit. De Japanners lijden zware verliezen en trekken zich terug richting Chindwin.

De soldaten kunnen weer een front vormen. Vrachtwagens met Indische bestuurders brengen iedereen naar Kohima en vervolgens naar Imphal, waar de eenheid haar eigen voertuigen en materiaal terugkrijgt. De streek waar de Oost-Afrikaanse 11de Divisie zich opmaakt voor de strijd is een van de vochtigste plaatsen op aarde. De moesson is in aantocht en dan valt er veertig centimeter water per dag. Nochtans beslist Mountbatten om de Japanners geen adempauze te gunnen. Hij geeft aan generaal William Slim, de commandant van het 14de Leger, het bevel om de Chindwin over te steken. In afschuwelijke weersomstandigheden, op een zompige weg, rukt de 11de Divisie vanuit Tamu in twee richtingen op naar Sitaung, zestig kilometer oostwaarts, en naar Kalewa, zo'n 150 kilometer zuidwaarts.

Detachement 10 BC CCS krijgt het bevel om zich te installeren in Palel, waar ze een door de vijand verwoest Indisch veldhospitaal moeten vervangen. Op 2 augustus arriveren de Belgen en de Kongolezen. Wat ze bij aankomst aantreffen, vervult hen met afgrijzen. De vijand heeft niemand gespaard: dokters, verplegend personeel, zieken, gekwetsten… werden op barbaarse wijze afgeslacht. Het gebrek aan respect voor de internationale conventies die medische voorzieningen beschermen, is schrijnend! Iedereen is alert en houdt het wapen bij de hand, ook dokters en verplegers die voordien nauwelijks reden hadden om wapentuig te gebruiken. Het front is nu zeer dichtbij.

Onder een ondoordringbaar regengordijn schiet het medische personeel in gang. Naast de oorlogskwetsuren eisen vooral het gebrek aan voedsel en de loodzware tocht door de jungle hun tol: cholera, tyfus, malaria en dysenterie slaan toe. De natuur is op dat moment gevaarlijker dan de vijand. De mannen ploeteren door kniehoge modder. Toch schiet de 11de Divisie op. Op 18 augustus stuiten ze eindelijk op de vijand. Op 4 september wordt Sitaung bezet en al gauw wordt op de oostelijke oever een bruggenhoofd geïnstalleerd. In de andere richting dringt het grootste deel van de divisie binnen in de Kabaw-vallei, die berucht is om haar ongezonde klimaat.
Afschuwelijke weersomstandigheden
Eind september 1944 verhuist detachement 10 BC CCS naar Tamu. Onderweg zien de geallieerde soldaten tientallen verwoeste vrachtwagens, tanks en kanonnen. De stank van de honderden in verregaande staat van ontbinding verkerende lijken is ondraaglijk. Kolonel Thomas en zijn mannen vervolgen hun weg zo goed en zo kwaad als mogelijk, ze weten nooit wat er wacht achter de volgende bocht. Op een dag bereikt hen een door een verbindingsvliegtuig gedropt bevel om onmiddellijk halt te houden en de noodzakelijke beschermingsmaatregelen te treffen. De colonne heeft de infanteriebataljons achter zich gelaten en bevindt zich aan het hoofd van de divisie. De Japanse eenheden zijn door de nederlaag in juni verbrokkeld en kunnen de opmars van de geallieerden niet stoppen. Ze laten wel kleine detachementen achter die knap lastig, zelfs gevaarlijk kunnen zijn.

Eind september komt detachement 10 BC CCS aan in Yazagio. De Belgen en Kongolezen installeren zich in de nabijheid van de logistieke diensten van de divisie en een brigadehoofdkwartier. De vijand sluipt nog steeds rond en de soldaten van het beschermingspeloton hebben het zwaar te verduren. Ze slapen in hun kleren, klaar om in actie te schieten bij het minste gerucht. De installaties staan achter prikkeldraad met lege conservenblikjes die dienst doen als belletjes. Op de door de Japanners gebruikte sluipwegen worden zelfs mijnen geplaatst.

Eind oktober klaart het weer eindelijk op. Modder maakt plaats voor stof; ze schieten goed op. Het 14de Leger trekt over de Chindwin en bereidt zich voor om de rivier Irrawaddy over te steken. Ze willen de strijd beslechten in de buurt van de steden Mandalay en Meiktila. Meer noordwaarts duiken de Chinees-Amerikaanse troepen van luitenant-generaal Daniel Sultan op uit Myitkyina. Zij verenigen zich met het Chinese leger dat uit Yunnan komt. Ze herstellen de verbindingen over land tussen Indië en China. Detachement 10 BC CCS neemt niet deel aan deze laatste fase van de Birmaanse veldtocht. De vijf maanden durende veldtocht heeft haar tol geëist en de Oost-Afrikaanse 11de Divisie bereikt India pas op 11 december 1944.

Kolonel Thomas en zijn mannen reizen via Calcutta en Chandernagor, Ze hergroeperen zich in het militaire kamp van Ranchi. Ze maken zich op om samen met het 12de Leger Maleisië te heroveren. De operatie wordt afgeblazen omdat op 6 en 9 augustus 1945 de Japanse steden Hiroshima en Nagasaki worden weggeveegd door atoombommen. Op 15 augustus legt Japan de wapens neer. Op 2 september tekent het de capitulatieakte aan boord van het Amerikaanse slagschip USS Missouri. Eindelijk komt er een einde aan zes jaar wereldoorlog...


http://www.mil.be/vox/subject/index.asp ... 916&PAGE=2
Greetings from a Little Gallant Belgian
Patrick De Wolf
Militaria-Ruilbeurs Hangar 42 Dendermonde,http://www.facebook.com/Hangar42Militaria
There is a very fine line between "hobby" and "mental illness".
Plaats reactie

Terug naar “Belgian Forces in the United Kingdom 1940-45”