Wielrijders

[Exjager]

Geplaatst: Di Feb 15, 2011 10:29 pm

Voor zover ik kan nagaan waren er op 10 mei aan het verbindingskanaal wielrijderseenheden actief die niet bij de grenswacht noch bij de Cyclisten hoorden.

Zo was er het eskadron cyclisten van de 1sete divisie en van de 17de divisie actief in het Maasland.

Is er iemand die weet waar deze eenheden van afstamden? Werden ze gevormd bij de cyclisten of werden ze gewoon uit de infanteristen/cavalerie gerecruteerd?

Andres 1950

[Exjager]

Elke divisie had in zijn organisatie een eskadron cyclisten, los van de andere eenheden.

Ik zoek de samenstelling daarvan op en kom er later nog op terug.


m vr gr, Jean

[Exjager]

De organisatie van het eskadron wielrijders van een infanteriedivisie



m vr gr, Jean

[Exjager]

Voor zover ik kan nagaan waren er op 10 mei aan het verbindingskanaal wielrijderseenheden actief die niet bij de grenswacht noch bij de Cyclisten hoorden.

Zo was er het eskadron cyclisten van de 1sete divisie en van de 17de divisie actief in het Maasland.

Is er iemand die weet waar deze eenheden van afstamden? Werden ze gevormd bij de cyclisten of werden ze gewoon uit de infanteristen/cavalerie gerecruteerd?

Andres 1950

Hallo,

In ons leger van 1940 had je vier "soorten" wielrijders:

(1) Cyclisten (5 regimenten)
(2) Grenswielrijders (2 regimenten en 1 bataljon)
(3) Ardeense Jagers (7 regimenten)
(4) Verkenningseenheden van de infanteriedivisies
(5) Verkenningseenheden van de infanterieregimenten

Voor de samenstelling kijk je best eens op http://18daagseveldtocht.wikispaces.com/

Bij de eerste drie reed lang niet iedereen per fiets. Je had in die eenheden ook anti-tankkanonnen die getrokken werden bvb. Of T13 tankjagers en T15 lichte tanks. Of motorfietsen. En in enkele regimenten had je ook troepen te voet.

Waar jij op doelt zijn de verkenningseenheden van de infanterie. De infanteriedivisies (grosso modo drie regimenten plus artillerie, genie en transmissietroepen) hadden elk een eigen eenheid verkenners.

Bij de divisies van het actieve leger en de eerste reserve (met de jongste militairen) had de divisie een eskadron verkenners met op paper 237 manschappen.

Bij de divisies van de tweede reserve (met oudere militairen) had je een groep verkenners met drie eskadrons. Ook allemaal te fiets.

Elk infanterieregiment tenslotte had nog een keertje haar eigen peloton wielrijders als verkenners.

Aan het Verbindingskanaal Maas-Schelde had je op 10 mei van west naar oost de volgende wielrijders (ik sla de rest over):

1. De staf en het peloton mitrailleurs van het 1ste eskadron (esk) van de groep verkenners van de 15de infanteriedivisie (ID) aan het kanaal te Oostmalle
2. Twee afzonderlijke pelotons van dat zelfde 1ste esk ten noorden van Meer
3. Een peloton van het 1ste eskadron te Arendonk
4. Een paar alarmposten van een man of twee-drie aan de grens zelf

5. Het 2de en 3de esk verkenners van de 15de ID achter het kanaal te Turnhout, min telkens een peloton
6. Een peloton van het 2e esk te Poppel
7. Een peloton van het 2e esk te Dessel
8. Opnieuw weer een paar alarmposten

9. Het 1ste Cyclisten tussen het Zilvermeer en Kaulille

10. Het 2de esk van de groep verkenners van de 14de ID te Kinrooi
11. Het 1ste, 3de esk en de staf van de verkenners van de 14de ID te Kinrooi

12. Het enige esk verkenners van de 5e ID in Mechelen aan de Maas
13. Het 1ste esk van de groep verkenners van de 17e ID op dezelfde plaats
14. Het 2de en 3de esk en de staf van de groep van de 17e ID van Neerharen tot voorbij Rekem

Waarom wou je het weten?

Walter

[Exjager]

Zoals al eerder vermeld op dit forum zijn we bezig met de gebeurtenissen van 10 mei in Dilsen-Stokkem te reconstrueren.

Zo is er in het verslag van de cdt van het 1ste jagers sprake van de eenheden die ik genoemd heb.

Bovendien zijn er in Lanklaar mensen gesneuveld die niet tot de jagers te paard behoorden. Ze behoorden vb tot het 2de lanciers en het 11de linie. Ik vraag me af of de wielrijders escadrons niet bemand werden door militairen die eerder in de genoemde eenheden gediend hadden.

De doden in Lanklaar vielen op de plaats waar volgens het verslag een escadron wielrijders in versterking lag. Toch zijn de gevonden soldaten niet van de wielrijders volgens hun overlijdensakte.

De gesneuvelde (verdronnken) militair van het 11de linie bemandde zelfs de alarmpost aan de Maas te Rotem.

Het intrigeert me en maakt me nieuwsgierig. Vandaar.

mvg

Andre

[Exjager]

Hallo,

Ik dacht aan wielrijders afkomstig van het 2e Lanciers.

Groeten,
Bram.

Had 2L wielrijders in de slagorde, Bram?

[Exjager]

Walter,

De wielrijdersgroep van de 14e Infanteriedivisie was bijvoorbeeld samengesteld uit de miliciens van de klas '31 en '32 van het 3e Lansiers.

Groeten,
Bram.

Ah - zo. Dank u.

Dan neem ik aan dat in het hier boven vernoemde geval die militairen gewoon op basis van hun stamnummer op hun overlijdensakte vermeld werden als behorende tot 2L en 11Li, en er verder geen band met die eenheid meer was?

Is het dan ook correct om te stellen dat het gros van de oudere militairen van de cavalerie elders was gereaffecteerd, aangezien er geen ontdubbeling was bij de cavalerie maar deze bij mobilisatie gewoon tot op volle sterkte gebracht werden?

En nog een vraagje - hoe zag het uniform van de wielrijders van de divisies er uit? Kraagspiegels van de infanterie?

Hartelijk dank,

Walter

Had 2L wielrijders in de slagorde, Bram?

[Exjager]

Hieronder een stukje dat ik vond bij de historiek van het 1ste jagers te Paard:
De fase A van het mobilisatieplan van augustus 1939 bood aan het 1ste Jagers te Paard, dat op dat ogenblik behoorde tot de 2de Cavaleriedivisie, de mogelijkheid de Groep Wielrijders van de 13de Infanteriedivisie te vormen, evenals de Eskadrons Wielrijders van de 4de en 11de Infanteriedivisie. Een deel van het gemobiliseerde personeel vervoegde het 2de Regiment Vervoerde Cavaleristen, dat op 15 september de naam en tradities van het 4de Regiment Lansiers overnam.

Voor het 2de jagers te paard het volgende

In september 1939, werd het 2de Jagers te Paard gemobiliseerd en maakte deel uit van de 2de Cavaleriedivisie en leverde het noodzakelijke personeel voor de samenstelling van de Wielrijderseskadrons van 8ste en 10de Infanteriedivisies, evenals dit voor Wielrijdersgroep van de 15de Infanteriedivisie en het A (Alfa) Eskadron van de 2de Cavaleriedivisie.



Voor de gidsen:

Le 1G reforme avec des miliciens mobilisés, un Escadron Cycliste au sein de la 17ème Division d' Infanterie.

Et des Escadrons Cyclistes de la 6ème et de la 7ème Division d' Infanterie.

Andres1950

[Exjager]

Vandaag in Evere geweest en het mysterie kunnen oplossen ad hand van de persoonlijke dossiers van de betrokken soldaten.

Het betrof inderdaad meestal wederopgeroepenen of wederdienstnemers. In hun dossier stond hun oorspronkelijke eenheid vermeld en dat was 2 lanciers en in een geval 11de linie.

De lanciers waren bij de wielrijders van de divisie ingedeeld en de man van het 11e linie bij de jagers te paard.

Ik denk dat de administratie op dat moment nog niet in orde was en later is bijgewerkt.

Andres

[Andres1950]

Uit het boek "cavalerie motorisée" dat je vindt op de site van de Belgische cavalerie staat volgende verduidelijking over de escadrons wielrijders van de divisie. Helaas staat er enkel de Franse tekst.

LES UNITÉS DE RÉSERVE
En cas de mobilisation, les régiments d’infanterie
et d’artillerie, après avoir vu leurs
effectifs portés au niveau « pied de guerre » au
moyen de militaires rappelés de la classe
précédente, mobilisaient des régiments et des
groupes de réserve au moyen de miliciens
rappelés de classes plus anciennes. Ils cédaient
à ces unités une partie de leurs officiers et
sous-officiers d’active, le vide étant comblé
par du cadre de réserve rappelé, ayant effectué
son service dans ce même régiment.
Ces régiments étaient de première ou
deuxième réserve, suivant l’ancienneté des
classes rappelées, et permettaient de former
six divisions de première réserve (7 à 12) et
six divisions de deuxième réserve (13 à 18),
les divisions 1 à 6 étant d’active et sous les
armes.
A la cavalerie, le système était différent, car il
n’y avait pas de dédoublement des régiments
mais la formation d’escadrons d’éclaireurs
montés de réserve, affectés à chaque division
d’infanterie et corps d’armée.
Avec la motorisation, on abandonna, en 1937,
l’idée de mobiliser des unités à cheval avec les
classes les plus anciennes. En effet cela nécessitait
la réquisition de centaines de chevaux –
il fallait déjà pourvoir l’artillerie et le corps de
transport en chevaux de réquisition ! – et le
maintien d’une infrastructure lourde, propre à
la logistique des armes montées.
Partant du principe que tout bon Belge est
capable de rouler à bicyclette, on préféra créer
des unités légères cyclistes, qui seraient affectées
aux divisions d’infanterie pour y accomplir
les missions classiques de la cavalerie :
sûreté, reconnaissance et couverture.
Chaque division d’infanterie d’active (1 à 6) et
de première réserve (7 à 12) se verra ainsi
attribuer un « escadron cyclistes divisionnaire
», tandis que les divisions de seconde
réserve (13 à 18), moins bien équipées,
recevront un « groupe cyclistes divisionnaire »
à trois escadrons, dont un de mitrailleurs.
La logistique des vélos existait déjà puisque la
plupart des cyclistes frontières et chasseurs
ardennais étaient cyclistes, de même que les
régiments de carabiniers cyclistes, infanterie
traditionnelle du corps de cavalerie.
Mais le tableau d’organisation du corps de
cavalerie, sur pied de guerre, prévoyait également
une brigade de cavaliers portés à deux
régiments. Un escadron de mitrailleurs
(antiavions) AA était également prévu à
- 20 -
l’échelon corps et dans chaque division de
cavalerie, de même qu’un escadron antichars
T13 par division, sans oublier l’escadron autos
blindées (AB) du corps de cavalerie.
Tout le personnel de ces unités de réserve
avait servi dans l’un ou l’autre régiment de
cavalerie, à cheval ou à motos.
En cas de mobilisation, chaque régiment
devait donc participer à la formation de l’une
ou l’autre unité de réserve et leur céder une
partie de son cadre d’active, conformément
aux normes ci-après :
Le 1er régiment de cavaliers portés, rebaptisé
2e guides (2 G) en septembre 1939, sera
mobilisé par les régiments de la 1re division de
cavalerie, 1er guides (1 G), 2e et 3e lanciers
(2 L et 3 L), tandis que le 2e régiment,
rebaptisé 4e lanciers (4 L), le sera par les
régiments de la 2e division de cavalerie,
1er lanciers (1 L), 1er et 2e chasseurs à cheval
(1 ChCh et 2 ChCh).
Les groupes et escadrons cyclistes seront
constitués comme suit :
1er chasseurs à cheval (1 ChCh) : Esc Cy
4 DI – Esc Cy 11 DI – Gp Cy 13 DI.
2e chasseurs à cheval (2 ChCh) : Esc Cy
8 DI – Esc Cy 10 DI – Gp Cy 15 DI.
1er guides (1 G) : Esc Cy 6 DI – Esc Cy
7 DI – Gp Cy 17 DI.
1er lanciers (1 L) : Esc Cy 3 DI – Esc Cy
5 DI – Gp Cy 16 DI.
2e lanciers (2 L) : Esc Cy 1 DI – Esc Cy
12 DI – Gp Cy 18 DI.
3e lanciers (3 L) : Esc Cy 2 DI – Esc Cy
9 DI – Gp Cy 14 DI.
L’escadron autos blindées (AB) du corps de
cavalerie sera mobilisé par moitiés par le
2e lanciers (2 L) et le 1er guides (1 G), tandis
que les escadrons T13 des 1re et 2e divisions
de cavalerie (1 DC et 2 DC) seront supprimés
avant d’avoir vu le jour, par manque de T13
(2 DC), ou peu après leur formation (1 DC).
Les escadrons de mitrailleurs AA, dépendant
primitivement du corps de transport, seront
mobilisés respectivement par le 2e lanciers
(2 L), le 1er guides (1 G) et le 2e chasseurs à
cheval (2 ChCh) respectivement pour les
escadrons du corps de cavalerie et des 1re et
2e divisions de cavalerie.

Weten we meteen hoe de vork in de steel zat.

mvg
Andres 1950