analisten schreef:Jean jozef de vuyst was familie van mijn grootmoeder. Hij sneuvelde op 10 mei 1940 toen de compagnie van Luitenant Waegemans de opdracht kreeg de plateau van het fort Eben Emael aan te vallen en te zuiveren van de Duitsers. Ik zou graag weten in welke omstandigheden hij sneuvelde. Ik weet dat toen de compagnie van Lt Waegemans aan het fort toekwam er iemand gedood werd door een vliegtuigbom. Ook sneuvelde een of meerder soldaten tijdens deze actie. Weet iemand meer informatie. Groeten Analisten
milleke schreef:Wat een toeval, ik heb ooit een bidprentje van hem gehad en toen wat research over hem gedaan.
Dit heb ik toen over hem en zijn eenheid (het 2e Grenadiers) gevonden:
Jean-Jozef De Vuyst werd op 12 maart 1913 geboren te Herdersem als zoon van Mr. Jean De Vuyst en Mw. Marie Van Haut.
Op 26 april 1940 krijgt het 2de Grenadiers bevel de positie Halle-Ninove te verlaten en positie in te nemen rond het fort van Eben-Emael, met als opdracht de sluizen van Lanaken (ten zuiden van het fort) en de brug te kanne (ten noorden) te verdedigen.
Op 10 mei 1940, rond 4 uur , vallen de Duitsers Belgie binnen. Speciale elitetroepen krijgen de opdracht het fort van Eben-Emael uit te schakelen.
Zodoende krijgt het 2de Grenadiers als een der eerste Belgische eenheden de schok vande Duitse invasie over zich. Met hun zweefvliegtuigen landen de Duitse luchtlandingstroepen in de sector van het 2de Grenadiers met de bedoeling zich meester te maken van de brug te Kanne. Het Regiment kan deze brug gelukkig tijdig laten springen.
Onder zware luchtbombardementen bieden de Grenadiers hevige weerstand aan de herhaalde aanvallen van het 151ste Infanterieregiment en het 15de Pioniersbataljon.
Jammer genoeg zijn de Duitse tanks het Albertkanaal kunnen oversteken langs de bruggen van Vroenhoven en Veldwezelt, die onbeschadigd in hun handen waren gevallen.
Zij rollen de noorderflank van het 2de Grenadiers op en vallen ze langs achter aan.
Op 10 en 11 mei sneuvelen 10 officieren en 207 onderofficieren, korporaals en grenadiers van het Regiment, Jean-Jozef de Vuyst was één van hen.
Hij werd begraven in Eben-Emael en na de oorlog, op 9 november 1947, werd zijn stoffelijk overschot overgebracht naar zijn geboortedorp Herdersem bij Aalst.
Groeten, Davy
Greetings from a Little Gallant Belgian
Patrick De Wolf
Militaria-Ruilbeurs Hangar 42 Dendermonde,http://www.facebook.com/Hangar42Militaria
There is a very fine line between "hobby" and "mental illness".
analisten schreef:In de vroege morgen van 10 mei 1940 beval kolonel Herbiet om de plateau van het fort Eben Emael te laten zuiveren.Majoor Lecomte gaf bevel aan LT Wagemans die met het 1ste peleton van de 1ste compagnie van het tweede regiment grenadiers het steunpunt D op de hoogte van Loen bezette. Het peleton van 40 man kwam om 9u30 bij hrt fort aan.Bij dit peleton behoorde soldaat Jean-Jozef De Vuyst uit Herdersem. Hij sneuvelde ofwel bij een bomaanval voor de ingang van het fort, ofwel in de aanval tussen blok 1 en 2.
Ik heb thuis nog een doodsprentje van Jean-Jozef De Vuyst.
Dus Milleke, soldaat De Vuyst is niet bij de brugge van Kanne gesneuveld. Ik zou graag weten waar hij juist gesneuveld is. In het peleton waren 4 sergeanten Roggemans, De Clercq, Verheyden en Anseew, ook nog soldaat Janssens Philemon., Beckaert Marcel, Bost Valère en Spekaert Charles.Misschien weet iemand van het forum iets meer. Groeten
milleke schreef:Knappe bijkomende info, zover had ik het niet gevonden.
Ik heb ook nog een prentje van Joseph Geukens, Korporaal bij het 11e Linieregiment en gesneuveld bij Kanne.
Het eerste bataljon van het 11e Linie werd in de late namiddag ook naar Eben-Emael gestuurd, maar hun vrachtwagens werden aangevallen door Duitse Stukas en na zware verliezen werd deze tegenaanval afgelast.
Misschien weet een gids van Eben-Emael meer (zal hier wel eentje op het forum zitten), anders probeer even op lowlandsmilitaria.be
Groeten, Davy
analisten schreef:BESTE VRIENDEN, VAN HARTE BEDANKT VOOR ALLE INFO. EEN TOFFE PLOEG.
Hopelijk vinden we na 71 jaar de exacte plaats. Het schijnt dat veel info uit de veldboeken verloren is gegaan tijdens de 18 daagse veldtocht.
Greetings from a Little Gallant Belgian
Patrick De Wolf
Militaria-Ruilbeurs Hangar 42 Dendermonde,http://www.facebook.com/Hangar42Militaria
There is a very fine line between "hobby" and "mental illness".
mijn overleden buurman ponet theodoor uit baardegem maakte deel uit van peleton waegemans op 10mei 1940 we bezochten samen het ford eben emael hij vertelde mij ten gronde wat er die dag gebuerde soldaat jean jozef de vuyst liep als eerste vooraan rechts van de toegangsweg naar ingang fort er lag een duitse scherpschutter bovenop toegangsbunker die schoot jean jozef door het hart de jongen was op slag dood hierop liet waegemans versprijden theo en nog een paar jongens sluerden jean jozef in veiligheid doch een bloedvlek ter hoogte van het hart en andere tekens wezen op overlijden waegemans gaf bevel met mortier duitser te verjagen waarna zij verder oprukten ponet wees mij de voor hem zekere plaats van het snuevelen aan willen jullie meer weten bel naar herman crabbe baardegem dorp 89 baardegem 0495240096
excuus voor soms verkeerd taalgebruik ik start pas mailen zoals ik melde vooraf bezochten mijn buurman ponet theodoor en ikzelf fort eben emael hij onderging er zijn vuurdoop op 10 mei 1945 hij vertelde me zeer emotioneel wat die dag gebuerde wees plaatsen aan het was of hij alles weer zag gebeuren die bewuste morgen schrokken ze wakker door ontploffingen om en bij hun cantonement omgeving wonck er was paniek doch de kordate houding van lt waegemans waarnaar ze met veel achting opkeken bracht orde op zaken na enige tijd kwam het bevel op te rukken om het fortdak te ontzetten sommige soldaten raakten erg over hun toeren waren hysterisch moesten vervangen worden hij noemde een van hen die mij ook bekent was uit respeckt noem ik hem niet maar achteraf werd de jongen actief weerstander aangehouden door de duitsers en overleefde nipt het concentratiekamp het peleton lt waegemans marcheerde in twee lijnen achter elkaar een links een rechts van de weg ponet was piatschutter liep derde links onderweg zagen ze vreselijke dingen oa een jonge moeder gedood met de hand aan een verhakkelde kinderkoets het fort werdt continu gebombardeerd het gaf zelf vuur af kortom een echte heksenketel toen ze in looppas de toegangsweg opliepen werdt de eerste rechts ne joeng uit heddersem vanop de toegangsbunker door een duitse scherpschutter gedood lt waegemans gaf bevel om een mortier in stelling te brengen om de vijand uit tte schakelen er werden twee granaten afgevuurd waarvan een doel trof doch dezen ontploften niet de jongens hadden geen ontstekers vooraadig er werdt contakt gezocht met de fortbemanning doch alle toegang werdt hen geweigerd lt waegemans beval hierop het dak te bestormen ze klommen gespreid links van de ingang naar boven reikten mekaar de handen gaven geweer door en trachten zo naar boven te komen ze werden direkt vreselijk beschoten en op hand granaten ontvangen het was geen aanval meer aldus ponet maar een gevecht voor puur lijfsbehoud op zeker moment gaven ze vuur af vanuit een obuskrater soldaat alfons wolf zag hoe een duitser opstond om een steelgranaat naar hen te gooien hij reageerde bliksem snel en schoot met zijn jp de duitser door het hoofd bij het voortdurend verplaatsen kwamen theo ponet alfons wolf terecht in de kuil waar de dode duitser lag de kogel van wolf was langs het voorhoofd binnengedrongen los door het hoofd gegaan de steelgranaat lag ontzekerd naast hem maar niet ontploft onder helse omstandigheden bleef het grenadierpeleton voortvechten verloren mensen raakten door hun munitie lt waegemans zond enkele grenadiers naar ingang fort voor bevoorading doch deze werden niet binnen gelaten of geholpen toen besloot tegen avond de gewonde lt waegemans noodgedwongen terug te trekken hij liet de gewonden samen brengen schreef een bevel tot terugtrekken opdat geen van zijn mannen van desertie zou beschuldigd worden en droeg poet op een machinegeweerlader over te houden om de aftocht te dekken de lt bleef samen met andere gewonden achter terwijl ponet wolf en nog twee grenadiers als laatsten het fortdak verlieten aldus getuigde wijlen theodoor ponet tegenover mij op bezoek aan eben emael hij overhandigde toen een foto van lt waegemans aan het museum voorheen had hij ook bij een memorydag contakt met de duitse lt witzig die hem zei waren jullie nog een half uur langer gebleven hadden wij ons moeten overgeven we zaten door onze vooraden bij ons samen bezoek raakte theo in gesprek met een duitstalige leeftijdsgenoot deze bleek een duitse valschermjager te zijn geweest die het fort had bestormt op 10 mei 1940 ze hebben mekaar goede gezondheid gewenst en zonder wrok afscheid genomen getuignis crabbe
Met oefening is mijn mailen wat verbeterd hier enkele corecties op voorgaande Ponnet theodoor geb 1919 gest 2000 was niet piatschutter doch fn schutter;Alfons wolf heet in werkelijkheid Frans de Wolf geb 1915 gest 1985 ligt te Baardegem ereperk begraven beiden waren bij het 2grenadiers en leverden slag op het fort eben emael het pistool van de Wolf was niet een jp maar een gp sorry .anekdote mijn overbuur Albert schoonjans kozijn van theo vertelde mij dat hij op 9mei 1940 164bakken bier heeft afgelevert aan de ingang van het fort hijzelf mocht uit strenge veiligheid niet naar binnen.Albert schoonjans was militairtransporter.(hopelijk was alles opgedronken voor de neus van de duitsers)soldaat Amand van de Abeele ook een buurman lag aan de voet fort langs albertkanaal zij waren doodsbang lagen onderaan plat op de buik in de loopgraaf al wie wat durfde ondernemen werd gedood door kogels in achterhoofd hun meerdere een oudstr 14 18 ging razend te keer begon zelf met een machinegeweer op duitsers met rubberboten te vuren doch kreeg een schot door het hoofd vlak door het leeuwtje van zijn helm aldus amand van de abeele .Later werden Ponnet en De Wolf buren bij een gezamelijke babbel zei de Wolf tot ponnet Theo joeng tes just kem dein duits dood geschoten twas zijn leiven of tons mour achteraf bennek dou weesten werken dei mensen hemmen goe geweest vee moue let er ons over zwouegen driem er betijd noch van .herman crabbe
