Locaties Belgisch leger in dpt de la Manche Frankrijk 14-18

[Sjareltjen]

In de spoor van mijn grootvader Georges Charles soldaat bij het 3de Linieregiment vanaf juli 1915, trok ik de voorbije week door Normandie om de plaatsen te bezoeken waar hij zijn opleiding kreeg (Granville/Carentan), medisch werd verzocht (Mortain) en in de mortiergranaten productie tewerkgesteld werd (Gainneville). Bedoeling was om zoveel mogelijk te zien wat er nog rest van de tijd van de belgen in La Manche. Ik schrijf dit neer om eventuele andere zoekers te inspireren/helpen.

Granville, Belgische soldaten van het 3de linieregiment kregen hun opleiding in het CI van Granville ttz de Caserne du Roc, gelegen aan de rue Saint Jean in de Haute Ville van Granville. De kazerne, een imposant gebouw, prijkt er nog steeds in volle glorie op de rotspunt en is sedert WOII ook omgeven door duitse bunkers van de Atlantic wall.

In Carentan werden belgische militairen in opleiding gelogeerd in een oud augustijner klooster gelegen aan de rue des 2 pretres centrum van Carentan. Het gebouw werd naderhand een hotel (hotel de Lessey) en functioneert vandaag als katholiek lyceum. Het imposante gebouw is nog van uitzicht identiek vergelekn met de fotos met poserende solldaten die je op internet kunt terugvinden. In carentan is niks gekend over de belgen en WOI - alles draait daar om WOII - logisch ook UTAH beach ligt op een korte afstand van Carentan.

In februari 1917 werd mijn grootvader gewond afgevoerd aan Steenstraete (gas).

Voor verzorging werd hij doorgestuurd naar Mortain in Normandie waar een belgisch militair hospitaal werd ingericht in een vleugel van de lokale abdij - l'Abbaye Blanche. De abdij staat er nog steeds, is sedert enkele jaren verlaten door de monniken, geraakt stilaan in verval en is te koop volgens lokale bronnen. Je kunt er rond wandelen in de tuinen, het gebouw betreden is niet toegestaan, wegens gevaar voor instortingen. Op internet kun je een getuigenis vinden van een belgisch sergeant (Gustave Groleau) van het leger die er werd verzorgd, en die beschrijft dat de hoofdgeneesheer van Mortain elke dag 5 patienten strafte om het genezingsproces te bevorderen.

In juli 1917 werd mijn grootvader genezen verklaard maar in Camp d'Auvours afgekeurd voor frontdienst.

Hij werd naar Gainneville gestuurd waar het belgisch leger een fabriek had voor mortiergranaten.
Wij zijn er geweest, en vonden er een behulpzame bewoner die ons heeft rondgeleid.

Hij toonde ons "La Ferme Leblond" waar op het erf een fabriek werd ingericht waar het "metaalwerk" van de granaat werd geproduceerd. Die lege granaten werden dan via smalspoor en water getransporteerd naar de fabriek Schneider gelegen in het lager gedeelte van Gonfreville. Daar werd kruit en ontstekingsmechanismen aangebracht.

Van de hoeve Leblond en door belgen opgezette gebouwen zijn alleen nog een aantal vervallen bouwwerken van op afstand zichtbaar (ligt op prive terrein). De lokale bevolking spreekt nog van "les collones belge" (aan de inrit van een boerderij) "la maison belge" wit huis daterend van de "belgische periode" en nog steeds bewoond.

De fabriek Schneider noemt vandaag SAFRAN en produceert naar verluidt nog steeds wapensystemen (of componenten ervan).

Rechtover de fabriek aan de oever van het kanaal werd in december 2015 een gedenkteken opgezet ter nagedachtenis van de 1500 doden die er vielen toen 100 jaar eerder de fabriek ontplofte. Koning Filip was aanwezig bij de herdenking en prijkt op fotos in de brochure die er werd uitgegeven.

De lokale bewoners van Gonfreville L'Orcher zijn een beetje op hun tenen getrapt door het feit dat de fabriek bij ons gekend is onder de naam "Gainneville" omdat beide productiefaciliteiten van de mortiergranatenfabriek eigenlijk liggen op het grondgebied van Gonfreville l'Orcher.

Hopelijk heeft iemand iets aan deze getuigenis.

mvg
Johan Charles

[Obusje]

Interessant! Dank voor het plaatsen!